Vraag van Marieke

Hallo,
Om maar meteen de koe bij de horens te vatten: Ik heb na veel ploeteren vanwege psychische klachten, mijn Master in de geneeskunde ghaald. Ik heb helaas mijn artsendiploma niet kunnen afronden. Ik weet dat ik een prima arts zou zijn, maar het is nou eenmaal niet zo.
Ik heb mijn psychische klachten overwonnen met veel doorzettingsvermogen.
Nu studeer ik psychologie omdat ik psychotherapeut wil worden. Ik weet dat ik daar goed in ben. Ik vind het raar om het zo te zeggen maar het is een instinct, talent. Ik wil heel graag aan anderen de trucs om het makkelijker te hebben in het leven en je beter te voelen doorgeven.
Mijn probleem is het vinden van een baan, ik wil 20-24 uur werken maar heb al ervaren dat als er niet veel uitdaging is ik verveeld raak en dat geeft mij stress. Ik heb tijdens de coschappen een diepe burn-out opgelopen van 3 jaar en dat wil ik niet nog eens meemaken. Het is alleen erg moeilijk om zonder artsendiploma werk op niveau te vinden. Met werk op niveau bedoel ik universitair niveau want ik vrees dat HBO niveau mij ook gaat vervelen.
Wat zijn jullie ervaringen met werk en uitdaging, op intellectueel niveau maar ook anders, bijvoorbeeld door steeds nieuwe dingen en vaardigheden te leren.
Dit is vast iets heel persoonlijks en individueels, maar ik heb behoefte het te delen. Als ik aan mensen in mijn omgeving vertel dat ik niet in een winkel wil staan of een secretaresse baantje wil doen, zegt men dat ik de lat te hoog leg of te snel dingen afwijs, maar ik weet van mezelf dat ik dan niet gelukkig word. Het zou eventueel nog tijdelijk kunnen, maar a la.
Groeten en ik hoop op reactie, Marieke

5 gedachten aan “Vraag van Marieke”

  1. Is een leraar in het algemeen een obstakel voor hoogbegaafdheid of juist een stimulans om hoogbegaafdheid te stimuleren sec. Hoogbegaafdheid ontstaat mijns inziens als reactie op onrecht en onbekwaamheid van leraren. Neem de vierkantsvergelijking: je wordt geadviseerd kwadraat af te splitsen en niet door te denken, want het blijft bij afsplitsen en je blik op iets anders dan gewenst te richten. Wat gewenst is is redeneringen als a, b en c zijn slechts relevant als verhoudingen en kunnen en moeten tot 0 gebracht worden, dan kun je 4ac (2.2ac) aftrekken en b aftrekken van 0 ervan uitgaand dat b.b 0 is (en een dalparabool maken wat niet per se hoeft). Ben ik nu zwakbegaafd of doe ik recht aan mijn iq van 154, ik wordt 9 april 72 jaar en vermoedt dat het ambacht wiskunde grotendeels verdwijnt door computers en grafische rekenmachines.

  2. Ik had mijn studie geneeskunde bijna af. Vond er niets aan. Wat een vervelende studie. Al die zelfstudie uit boeken. Had ik nooit eerder geleerd.
    Ik haalde de beste cijfers als ik maar helemaal niets deed. Het zou eng geweest zijn om mij dokter te laten worden. Ik kreeg ook een burnout. Ik had er helemaal geen zin meer in. Ik wilde ook absoluut niet zoveel uren gaan maken als arts als ze gemiddeld doen. Het werk zou ik graag doen maar dan deeltijd. Ik kan ook absoluut niet tegen drukte en veel mensen. Dan ontploft mijn hoofd. Heb er nog over gedacht om operatieassistent te worden. Maar ondertussen mijn eigen bedrijf opgericht en daar kan ik mijn ei helemaal in kwijt. Ik heb nog zoveel ideeën daarmee die ik nog wil gaan realiseren. Ik verveel me nu niet meer en heb letterlijk van mijn hobby mijn werk gemaakt. Heerlijk. Iedereen roept maar hoe zonde het is van die weggegooide jaren. Ook moet ik mijn stufi terug betalen. Maar ik voel me beter in mijn vel dan de afgelopen 10 jaar ondanks dat er nog wel eens iets knaagt….wat als?

  3. Beste Marieke,
    Goed dat je weer begonnen bent met studeren. Waarschijnlijk heb je een goed inzicht in of het iets voor je is. Is het zo dat je werk zoekt voor bij je studie? Of zoek je werk voor na je studie?
    Ik denk wel dat het verstandig is om verder te zoeken om te proberen iets te vinden waar je iets te leren hebt. Dit kan overigens ook in beroepen waar je niets van af weet en wat je als tijdelijke baan aanneemt, bijvoorbeeld tijdens je studie. Heb je ook gedacht aan baantjes op de universiteit zelf, zoals het begeleiden van schrijfonderwijs en corrigeren van tentamens of afnemen van onderzoeken? Het is in ieder geval beter dan een winkel, en misschien een opstap naar een passendere baan. Op een advocatenkantoor werken is ook al beter vanwege de afwisselende zaken waar je mee te maken krijgt, ook al is het zijdelings, dit is slechts een suggestie. Journalistiek? Uitgever? Een medisch baantje heeft vermoedelijk het nadeel dat je er al veel van weet, dus er is een kans dat je dit niet volhoudt, tenzij er iets nieuws aan is. Ik denk een beetje mee.
    Soms doen mensen juist een heel simpel werkje, waar je bij kunt lezen, zoals een nachtwaker die tijdens de nacht studieboeken leest of andere boeken, of waarbij je kunt nadenken.
    Sommigen wachten en zoeken net zo lang tot ze de juiste baan vinden. Mogelijk vind je iets in de psychiatrie? Iets dat je dan kunt combineren met een studieonderwerp.
    Vervelend dat jouw omgeving niet veel begrip heeft voor je. Een te makkelijk baantje is doodvermoeiend. Ik werd persoonlijk erg suf van brieven in enveloppen steken. Een secretaresse baantje is alleen leuk als je er nieuwe vaardigheden bij leert of leert hoe zo’n bedrijf in elkaar steekt. Daarna wordt het tijd voor een nieuwe baan. Mogelijk is het toch nodig om zo’n baan aan te nemen om financiele redenen, maar het is dan fijn als je omgeving begrip heeft dat het zwaar is om te makkelijk werk te doen.
    Ik blijf nog zitten met de vraag waar je eerder op bent stukgelopen. Kwam je weinig aan je creatieve kant toe? Zou het goed zijn om daar iets mee te doen?
    groet, Odile

  4. Hallo Marieke,
    Moeilijk om daar niveau te vinden, waar het doorgaans buiten de deur gehouden wordt. En daarmee ook moeizaam herkend of geaccepteerd wordt.
    Het niet halen van kwalificatiebewijzen die niet verwijzen naar jouw inhoud, weerspiegelt jouw eigenheid. Meer waardoor weinig (dat de titel veel heeft) niet lukt, koppelt aan talent. Dat is het waar jouw energie in kan voor productie.
    Jouw kwaliteiten zitten wellicht in een andere hoedanigheid dan waar mensen ze zoeken. Het gaat er dan om, om hen hiermee kennis te laten maken.
    Het is een moeilijke weg. En moeilijk is mooi.
    Groetjes, Johan.

  5. Dag Marieke,
    Ik heb hetzelfde probleem als jij. Ik ben ook heel snel verveeld op bijna alle werk dat ik al gedaan heb. Alleen als iets creatief is en ik vrij ben om te doen en laten wat ik wil krijg ik energie van mijn werk. Ik heb dan ook besloten iets op poten te zetten. Een eigen bedrijfje. Alleen weet ik nog niet wat en hoe maar ik ben volop aan het zoeken.
    Ondertussen werk ik als psycholoog bij huisartsen als POH-GZZ. Daar werk ik 20 uur per week door in huisartsenpraktijken de mensen met psychische problemen op te vangen. Waarschijnlijk is dit wel een hele uitdaging.
    Ik denk dat ze nog mensen zoeken met jouw diploma zeker als je psychologie studeert.
    Je kan een mailtje sturen naar… bekend bij redactie.
    Ik weet niet waar jij woont. Ze zijn voorlopig alleen werkzaam in Nederlands limburg en in de streek van Tilburg. Maar ze gaan uitbreiden over meer streken.
    Veel succes bij je zoektocht
    Annemie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *