21 en 55 dat was ik ook. het gaat nu echt slecht. ik krijg nu van 5 mensen hulp er is dus een heel team mee bezig. maar dat ik heel duur. ik voel me best schuldig dat ik zo duur ben. en ik ben bang dat het niet gaat lukken. en dat al dat geld weggegooid is. voor dat geld kan je honderden kinderen helpen. ik voel me niet echt meer geïnteresseerd in dingen. altijd als ik iets wil doen gaat het niet door school. nu wil ik bijvoorbeeld bij de kindertelefoon. maar dat mag pas van 16 en ik ben 13 bijna 14 dus dat kan nog lang niet. een keer is het me gelukt om geld in te zamelen. ik had toen 1500 euro opgehaald. dat was fijn maar ik krijg daar geen cijfer voor. en zo ga ik niet over. en dat is wel de bedoeling.
Antwoord:
Wat jammer dat het de verkeerde kant op lijkt te gaan. En dat is apart als je zoveel hulp krijgt. Dat zal niet de juiste hulp zijn voor jou. Wel mooi vind ik dat je initiatief toont en daarin door wilt zetten. Goed werk! Het vervolg kan wat hard overkomen maar ik denk dat je daar het meeste aan hebt.
Wat opvalt is dat je meer begaan bent met anderen dan met jezelf. Dat zie ik bij veel vrouwen. En dat is geen probleem als je het voor jezelf op een rijtje hebt en als je jezelf niet ‘verwaarloost’. Maar dat is hier niet het geval. Je verwaarloost jezelf en zoekt troost in het helpen van anderen. Maar je kunt niemand echt helpen als je zelf nog geholpen moet worden. Het doet me denken aan het liedje van Jekkers: ‘Ik hou van mij’. En dat mis ik bij jou, dat egoïstische ‘gaan voor jezelf’ en als je het sociaal wilt houden mag je 10% van je tijd en inspanning besteden aan anderen. Zeker in je jeugd moet je egoïstisch zijn.
Dat is denk ik een moeilijke opgave voor jou. Je zult denken, die acties die ik doe vind ik leuk en/of nuttig dus doe ik dat ook voor mezelf. Of het feit dat je hulp toelaat (wat niet helpt blijkbaar) en dus ten goede komt aan jouzelf.(wat dus niet gebeurt)
Egoïstisch zijn is als het bouwen van jouw eigen huis. Andere mensen bouwen hun huis en de stenen en het hout vinden ze allemaal, ook jij, in de omgeving. Een kwestie van uitzoeken en pakken. Zo is de maatschappij ingericht en zo wordt iedereen geacht te functioneren. Maar jij gelooft in de sprookjes, denk ik. Dat een mens anderen moet helpen en altijd lief zijn voor elkaar. Maar zo zit de maatschappij niet in elkaar. De wet zorgt voor minder egoïstisch gedrag. Niet het individu.
Wat jij hebt is een plek met een stapel stenen waar jij je huis mag bouwen. En je zeult stenen en regelt hout voor anderen, je houdt soms iets voor jezelf. Waar moet jij straks slapen en wonen? Focus je op het bouwen van dat huis, pak wat jij nodig hebt en kijk niet om naar anderen zolang jouw huis niet klaar is.
Wees dus eerlijk naar jezelf toe, als je moet beslissen wat je gaat doen. Helpt het míj ontwikkelen, helpt het míj in mijn onderwijs? Helpt het míj in míjn ontwikkeling? Word ík er beter van? En dat moet je jezelf aldoor afvragen met in je achterhoofd het beeld dat je straks een passende goede baan hebt of een mooi winstgevend bedrijf hebt opgezet. Want met die baan of met dat bedrijf kun je meer en beter anderen helpen. Dan is jouw huis gebouwd en bewoonbaar geworden.
Dus kies voor jezelf, heb geen oog voor de noden van anderen totdat je jezelf opgebouwd hebt tot een zelfstandig en goed functionerend mens. En help dan, niet nu. Nu ben jij degene die hulp nodig heeft van jezelf. Wees egoïstisch!