Ik zag de zorg curve van een hb-kind. Hoe kan het toch zo zijn dat basisscholen het niet willen en/of kunnen zien wat een hoogbegaafd kind is? Mijn dochter is een stevige onderduiker en daarom mag ze niet mee doen met de plusgroep op haar school. Alleen hoog intelligente kinderen omdat zij stabieler zijn in het halen van goede resultaten. Wat zijn de toverwoorden? Zelf ben ik het ook en vind het als volwassene al moeilijk genoeg om alsmaar dommer te worden gezien als dat je werkelijk bent.
Antwoord:
Helaas ken ik geen toverwoorden. Mijn ervaring en van verhalen, weet ik dat sommigen aandachtig luisteren en dan met zachte hand en bijna excuses, jou en je kind terug begeleiden naar het ‘juiste pad’. En sommigen hebben die skill’s niet en melden je wat je hebt te doen als ouder. En verder telt IQ niet in het onderwijs. Tenminste als die hoger is dan 120.
Eén van de oorzaken van deze houding t.o.v. uitzonderlijk intelligente leerlingen is de decennialange dominantie van de Sociaal Democraten(PvdA) in het onderwijs. Zij willen kinderen helpen die achter blijven op de sociale ladder. Een mooi streven ware het niet dat zij daarvoor een ander deel van de leerlingen opofferen. Naar mijn mening bewust want ik heb de gruwel in een PvdA-wethouders ogen gezien toen ik sprak over mijn ideeën voor hoogbegaafde leerlingen.
Een andere oorzaak is het calvinisme. De kop boven het maaiveld die er af moet, e.d.. Daarbij is het wel raar dat sommige koppen weer wel mogen uitsteken, zelfs bij de PvdA.
Mijn idee om dit te veranderen is tweeërlei. Ten eerste moeten alle hoogbegaafde volwassenen openlijk uitkomen als hoogbegaafde. Daar heb ik dit artikel over geschreven. Ten tweede moet er een handzaam en inzetbaar alternatief komen dat goed past bij hoogbegaafde leerlingen. Geen aanpassingen van het bestaande maar een nieuw concept. Ik heb daar een bijdrage aan geleverd met Open Space Onderwijs. Met een goed en inzetbaar concept kunnen scholen aan de slag voor zowel hoogbegaafde als andere (zelfstandige) leerlingen. Nu is er geen alternatief voor het reguliere onderwijs en kunnen scholen ook niet kiezen voor iets beters of anders. Aanpassingen zijn altijd duurder binnen het reguliere onderwijs wat weer een drempel oplevert voor ouders en/of scholen. Ook de jaloezie neemt dan toe.
Voor nu kan ik je alleen maar sterkte wensen en hopen dat je mee de barricades op wilt om te vechten voor een beter leven voor jezelf en je dochter. Samen staan we sterker dan alleen. En elkaar ondersteunen levert een basis voor kracht. Het is niet anders, we moeten met de billen bloot.