Hoe vind ik passend onderwijs voor mijn zoon van 7, als de betreffende instanties dit zelf niet weten? De overgang van groep 2 naar groep 3 deed mijn zoon erg goed, maar helaas door zijn ptss (effectief emdr afgerond in korte periode) en een nieuwe juf die niet met hem kon omgaan, liep hij vast en had hij geen controle meer over zijn emoties. Hierdoor kwam hij terecht op een dagbehandeling (normale dagen van 8:30-15:00 uur), waar hij intern ook scholing kreeg (eerste lesjaar 1 uur per dag- 2 lesjaar 2 uur per dag). Vanaf het begin kreeg ik te horen dat hij werd overvraagt, terwijl naar mijn idee hij eerder ondervraagd werdt, als je maar weet hoe hij in elkaar zit. Na enig aandringen vanuit mijn kant is er een IQ test afgenomen voor de zomervakantie toen hij daar net zat. Hier kwam uit dat hij verbaal 112 en performaal 128 scoort. Bij de instelling waren zij daar erg van geschrokken, maar hebben er verder nooit wat mee gedaan. Ook niet nadat ik gesprekken met hun had gehad en zij hadden aangegeven geen kennis te hebben (hoog)begaafdheid, ik artikels had aangereikt, ik een extern therapeut in handen heb genomen die hun benaderd had om te observeren en eventueel tips/handvatten te geven (wat zij vriendelijk hadden afgewezen) etc. Zij hebben hem een heel jaar les gegeven op het niveau van de rest van zijn groep (3 terwijl hij in 4 hoort te zitten). Als gevolg hiervan heeft hij een achterstand van ruim anderhalf jaar, kan niet automatiseren, een afkeer opgebouwd voor onderwijs en is hij momenteel niet plaatsbaar. Dit terwijl er na de zomer terug moet stromen naar normaal onderwijs. Samenwerkingsverband in onze regio weet het niet, zijn oude school durft hem niet terug te plaatsen en vinden hem meer geschikt voor Davinci onderwijs, Davinci onderwijs durft hem niet te plaatsen door zijn achterstand in combinatie met zijn blokkades/faalangst en de school die anders nog een optie zou zijn heeft geen plek. Nu in overleg met leerplichtambtenaar en jeugdwet is hij langdurig ziekgemeld bij dagbehandeling en in intensieve therapie bij de externe therapeut (3 dagdelen per week, waarbij de therapeut en ik met de dag positieve verandering ervaren). Donderdag 6 juli zal hij opnieuw getest worden op IQ en hoogbegaafdheid, maar dit keer door iemand die daar de expertice in heeft en heeft geadviseerd deze testen toch af te laten nemen, omdat zij de score performaal 128 in zijn situatie destijds uitzonderlijk hoog vond.
Antwoord:
Binnen de GGZ is er geen begrip noch verstand van mensen met een hoger IQ dan rond de 120. Die kennen zij eigenlijk niet want met zo’n hoog IQ kun je geen problemen hebben, is de vooronderstelling. Mensen met een hoger IQ, die toch in aanraking komen met de reguliere hulpverlening moeten hun communicatie daarom aanpassen aan het verwachte niveau. Hoe hoger het IQ, hoe meer de aanpassing is. Daarnaast is er nog altijd de hulpvraag welke ook in een verkeerd kader bekeken wordt. Al met al een hele opgave, zeker voor een kind van 7 om daarmee effectief om te kunnen gaan.
Dat dit kind nog behoorlijk hoog scoort op een IQ-test geeft voor mij aan dat zijn werkelijke IQ nog wel hoger is. Een IQ-test doe je het best als je goed in je vel zit want dan presteer je het beste. Dat hij nu onderpresteert is duidelijk. En zonder kans op presteren blijft hij dat doen.
In de reguliere zorg is het gebruikelijk om te intensiveren als de nood het hoogst is. Bij hoogbegaafden kan dat werken als er begrip is voor hoogbegaafdheid maar anders werkt het tegendraads. En stevig ook. Ik blijf het raar vinden want de juiste aanpak ligt zo voor de hand en wordt vaak zeer goed uitgelegd door het kind (en de ouder) zodra je je er voor open stelt.
De vraag is waar passend onderwijs te vinden is voor dit kind. Mijn eerste ingeving is nergens in Nederland maar dat schiet niet op want emigreren zal er wel niet in zitten. Mijn tweede ingeving is thuisonderwijs. Het moet passen en de ouder moet de tijd hebben maar dan is passend onderwijs prima te regelen. De NVvTO kan je goed op weg helpen, ook juridisch met een plan van aanpak en tips en trucs.
Met een nieuwe IQ-test is het probleem niet opgelost. Al zou het kind een IQ van 152+ hebben, de emotionele problemen en de omgang daarmee passen niet in het Nederlandse onderwijs van welke aard dan ook. Onderwijs in Nederland is het kind aan de hand nemen en vertellen wat, hoe en waarover te denken. Een (emotionele, gevoelige) hoogbegaafde kan dat niet toelaten want dan verliest het zichzelf.
De vraag is dus nauwelijks te beantwoorden. Veel scholen vragen en hopelijk zegt eentje ‘ja’. En dan hopen dat ze er ook echt wat van kunnen. Als er geld is dan kan particulier onderwijs nog een optie zijn zoals Democratisch onderwijs of Iederwijs. Ik blijf het jammer vinden want passend onderwijs is zo opgezet en het is simpel om te doen als het maar gegund wordt. Mijn idee is Open Space Onderwijs, bijvoorbeeld.