Beste Willem, Ik heb niet zozeer 1 duidelijke vraag dus mn verhaal zal wat onduidelijk kunnen zijn.. Ik zie je verhalen/reacties en lees veel over de omschrijvingen vanuit de Dikke van Dalen, en hoogbegaafdheid die uit de IQ test blijkt. Als ik de punten na ga van hoogbegaafdheid in zijn uitingen/denken, dan zie ik veel herkenbare punten, maar ik ben niet hoogbegaafd. Althans, niet getest, en geen behoefte aan. Ik heb mn halve leven als professional in de zorg/psychiatrie gewerkt waar ik allerlei mensen begeleidde, van schizofrenie, borderline, psychoses, verslavingen, autisme etc. Mij is helder dat bijna alles een mix is van genen, verleden en wat er op je pad komt. Het staat nooit op zichzelf. Ieder heeft daarin zijn of haar "muren"die gevormd worden door die mix. Mijn verleden en mijn genen hebben me aardig tegengewerkt. Op latere leeftijd kwam er bij mij een autisme uit, en add. Veel dingen waar ik tegen aanliep had ik kunnen linken met mn verleden, maar het dekte niet altijd de lading. Het stuk autisme maakt het meer omvattend en snap ik ook steeds iets beter waardoor mn muren nu nog steeds muren zijn. Vanuit mn werk heb ik ladingen aan ervaringen opgedaan en kennnis. En nu mijn eigen stuk daarin zorgt dat ik wat extra verdiepingen heb qua testen, autisme, en omgaan met en de zorg er omheen. Wat mij opvalt is dat je , eerder hieronder, zegt; "Zij zien hoogbegaafden als mensen met een potentie. Als die potentie niet waar gemaakt wordt, dan ligt het probleem bij die persoon zelf. Om dit te verzachten zijn er tal van hersenaandoeningen bedacht zoals ADHD, Asperger, Autisme(wel de uitgerekte versie van de definitie, anders past het niet), Persoonlijkheidsstoornissen, etc., etc.. Deze ‘diagnoses’ helpen de hoogbegaafde natuurlijk niet maar maakt ze wel rustiger en ze kunnen makkelijker hun lot aanvaarden. Deze zienswijze is ook de makkelijkste want de omgeving hoef je dan niet aan te passen, het ligt aan de persoon zelf." Ik kan vanuit ervaring, professioneel en eigen ervaring, zeggen dat dat beeld wat je schetst niet helemaal juist is. Overigens strookt het me wel erg dat je het zegt dat autisme een bedenksel is om de problemen te verzachten... Er zijn ontzettend veel wetenschappelijke bewijzen van het werkende brein van iemand met autisme, en nog lang niet alles want er is nog maar een puntje van de ijsberg onderzocht. Ook kijk ik altijd met zorg wat voor wetenschappelijke onderzoeken, bij wie en door wie, want ook daar schort het vaak aan objectiviteit. Maar ik kan je zeggen dat er bij autisme in verhouding tot hoogbegaafdheid al wel meet wetenschappelijke onderzoeken zijn gedaan. Zo ook een mooi voorbeeld van een onderzoek van 2 groepen mensen die iets nieuws aanleren, en hoe dat brein dat ondergaat. groep 1 is de neurotypische ( normaal/gemiddeld) en groep 2 brein met een autisme. Groep 1 leert om van stap A naar stap B te komen, en maakt kleine tussenstapjes, eenmaal bij B aangekomen "knipt"hij die tussenstapjes weg en gaat in het vervolg in een directe lijn van A naar B. Groep 2 leert precies dezelfde manier, alleen "knipt"die de tussenstapjes niet weg, en blijft van A naar B gaan middels die tussenstapjes. Ook is prikkelverwerking een groot ding. Een neurotypische brein kan filteren, visueel, auditief etc. Een brein met een autisme niet of nauwelijks en daar weer met gradaties. Elk "ander brein"heeft daar in meer of mindere mate last van. Dat zulke diagnoses bedacht zouden zijn, en dat het zou verzachten omdat het aan de persoon zelf zou liggen staat averechts tegenover elkaar. Echter een ( in mijn geval ) autisme diagnose en de hulpverlening daarin legt mij juist uit dat het dus niet aan mijzelf ligt, en daar hebben ze een hele kluif aan . Ik heb ook veel onbegrip gekend, en opgegroeid met "niet moeilijk doen, hup gewoon doen"etc etc. Kortom, ik deel jouw visie op dat stuk niet en ik denk dat mensen die hoogbegaafd zijn, autisme hebben en of een combi ervan, allemaal kan. punt is in elk mens de muren te herkennen en ermee leren om te gaan.
Antwoord:
Als reactie zou ik voor mijn gevoel wel een boek vol kunnen schrijven. Het grootste probleem is dat in de psychiatrie geen rekening wordt gehouden met intelligentie. Niet met hoge en niet met lage intelligentie. En dan mis je een essentieel onderdeel van de mens die je moet behandelen.
Ik houd het bij enkele opmerkingen. Autisme, ADHD, Asperger, e.d. zijn bedacht door wetenschappers die het effect negeren van intelligentie. Zij kunnen en mogen daar niet naar kijken. Dan blijft er niet veel meer over dan bovenstaande diagnoses te stellen. Als voorbeeld is autisme bedacht door psychiaters die gedrag zagen dat leek op klassiek-autisme. Om toch een diagnose te kunnen stellen bedachten ze autisme, beschreven dit en stelden behandelingen en begeleiding op. Hetzelfde met Asperger. Hadden ze rekening gehouden met intelligentie dan was het verhaal totaal anders geweest. Maar dan zonder behandeling, iets waar ze aan verdienen en hun reputatie op kunnen bouwen. Het water volgt de makkelijkste weg naar beneden, tenslotte. En ik ben niet de enige die dit veranderd wil zien in de GGZ. Ook het IHBV is daar druk mee maar ook zij maakt weinig vorderingen.
Langdurige stress verandert ook de hersens. Veel jonge hoogbegaafden leven in constante stress vanwege het constante en enorme aanpassen in het onderwijs. Dat verandert hen nadelig en kan makkelijk leiden tot verkeerde diagnoses. Ook levert langdurige blootstelling aan stress vaak hogere gevoeligheden op, zowel lichamelijk als geestelijk. Dat veel hoogbegaafden hooggevoelig zijn is dan ook niet verbazingwekkend. Naast het feit dat ze veel meer fysieke en geestelijke gevoelens kunnen verwerken vanwege hun hoge intelligentie.
Je voorbeeld is erg typerend. Als hoogbegaafde zou ik ook de tussenstapjes onthouden omdat B niet los te onthouden is door mij. Dat is namelijk een construct van andere mensen dat mij op zich, niets zegt. Omdat de wetenschap geen rekening houdt met intelligentie komt ze tot verkeerde conclusies. Erg jammer en ik vind het erg dom. Ook de wetenschap die onderwijs bestudeert en ondersteunt doet dit.
Maar zoals je zelf al zegt, intelligentie interesseert je niet en dan blijft er niets anders over dan waar de wetenschap mee komt. Zolang jij intelligentie negeert zul je niet van de voordelen kunnen genieten die een hoge intelligentie nu eenmaal biedt.
Een verdere discussie is hier niet op zijn plaats. Deze kan altijd plaatsvinden op bv. de facebookpagina van deze website en ik wil je daar dan ook voor uitnodigen.