Hallo, Het is al zeker een half jaar geleden dat ik zelfstandig bij een vraag gekomen ben: wordt mijn kind die niet in het niet passend onderwijssysteem past en daardoor uitgevallen is gediscrimineerd? En waar zouden we onze rechten kunnen halen. Dwang en drangtrajecten, negeren advies van deskundigen, negeren ingeroepen hulp van een multidisciplinaire team, dreigen met beschermingstafel, alles op alles zetten om een diagnose te stellen terwijl er schoolstrauma naar voren is gekomen. De leerplichtambtenaar over mijn 12 -jarige zoontje: 'hij heeft niks te willen', jaa, hij is misschien hoogbegaafd, maarr'... Ze willen jou niet helpen. Sterker nog ze terroriseren het kind en gezin.
Antwoord:
Een erg vervelende situatie waarin je bent beland en waar veel teveel ouders en kinderen mee te maken hebben of hadden. Het is onkunde en het is afkeer van uitzonderlijk intelligente mensen en kinderen. Dat laatste maakt het discriminerend.
Die afkeer is moeilijk te bewijzen, die ligt onderhuids de boel aan te sturen zonder dat die mensen dat echt beseffen. Sommigen verhullen dat door te zeggen dat het kind later ook moet kunnen functioneren in deze maatschappij en dat nu dus moet leren. Anderen vinden het zo’n groot voordeel, die uitzonderlijke intelligentie, dat ze niet kunnen en willen begrijpen wat er werkelijk aan de hand is. En ze zien het allemaal als een persoonlijk probleem van alleen jou en jouw kind. Ze zien de groep niet.
Ieder kind heeft recht op passend onderwijs. Het struikelblok is dat over hoogbegaafde leerlingen geen consensus is hoe dat vorm te geven. En er is geen organisatie die daaraan bijdraagt of op zijn minst promoot. Een gebrek dus van de hele groep hoogbegaafden (275.000 volwassenen) zelf die nog niet voor zichzelf wil opkomen en veelal nog niet eens uit de eigen kast durft te komen. Intelligentie is zeer erfelijk.
En in dat laatste zit ook een probleem verborgen. De hoogbegaafde ouder die dat niet erkent en/of heeft geleerd hoe hiermee om te gaan, komt bij anderen vaak als apart over. En een aparte ouder veroorzaakt nogal eens apart gedrag van kinderen waardoor die ongelukkig kunnen zijn. Dat vloeit over in het beoordelen of er sprake is van een schooltrauma of in een aparte thuissituatie.
Wat ik zo zie en ik ben in dezelfde situatie geweest, is dat het van kwaad naar erger gaat. De bottomline voor de anderen is schoolgang en voor de ouder en kind is een veel betere schoolsituatie en eventueel hulp bij het schooltrauma. Die twee kanten komen zelden bij elkaar. Wat een ouder kan doen is het kind inschrijven bij een school met voltijds hoogbegaafden onderwijs. Of een andere (particuliere) school waar ze hopelijk meer kunnen en willen doen voor het kind dan op de oude school. Dat recht heeft een ouder. Helaas heeft de school, behalve het openbaar onderwijs, het recht om een kind te weigeren.
Als iemand duidelijk moeite heeft met hoogbegaafdheid en daar een afkeer van laat zien, kun je diegene aanmelden bij het antidiscriminatie bureau in jouw regio. Alle beetjes helpen, zal ik maar zeggen.