Odile Schmidt – Nouhan
Mijn verhaal? Geboren in Frankrijk, dacht ik langere tijd dat ik wel gewoon bovengemiddeld intelligent was. Dit werd ook bevestigd door een capaciteiten-test in het Nederlands, dacht ik. Het begrip hoogbegaafd kende ik zelfs niet. Bij een genie kwam het niet eens in mij op dat die weleens jong was geweest. Ik dacht er niet over na. Door mijn kinderen kwam ik met de term ‘hoogbegaafd-heid’ in aanraking. Op een IQ test in het Engels scoorde ik hoger dan de grens van 130 waar ik in het Nederlands net onder viel. Hoogbegaafdheid, omdat het mij zou kunnen betreffen, schatte ik in als iets heel gewoons. Toch? Want ik zie overal fouten, vooral bij mijzelf.
Mijn denken over ‘HB’ verfijnde zich – bijvoorbeeld naar hoe ik in het Engels beter rekende, wat mijn capaciteitentest wellicht hoger zou hebben doen uitvallen. Ik ging mij realiseren dat intelligentie meten afhankelijk is van zaken zoals in hoeverre je een taal meester bent. Meertaligheid levert een lagere score op, mogelijk. Nederlands was dan ook mijn derde taal. In een artikel las ik over ’testbias’, hoe een toets voor een bepaalde groep hoger of lager uitvalt door bijvoorbeeld achtergrond of geslacht.
Intelligentie meten is dan ook een Wetenschappelijk onderwerp waar vele Wetenschappers een leven lang aan kunnen werken en vele boeken en artikelen over schrijven.
Maar wat moet ik ermee? Waarom schrijf ik dit hier op? Voor wie?
Mijn verhaal is niet alleen mijn verhaal. Het is mogelijk mijn verhaal, of in ieder geval onderdelen, te delen met anderen, omdat we op elkaar lijken. We zijn allemaal mensen met overeenkomsten en verschillen.
Maar ook als we van elkaar verschillen, kunnen we elkaar inspireren en van elkaar leren. Misschien onszelf beter begrijpen, soms juist door eens een ander perspectief te horen. En soms door onze gedachten door een ander verteld te horen.
Hoogbegaafd zijn is slechts een klein deel van de mogelijke eigenschappen waar mensen door van elkaar verschillen. Maar het is voor een aantal mensen juist hetgeen wat ze met elkaar verbindt, waardoor mensen op elkaar lijken.
Het kan je goed doen te weten wie je bent en waarom je doet zoals je doet. Daarom doet het goed te lezen dat er iemand, anders dan jij, denkt, leest of praat zoals jij. Ook kan het delen over jezelf met anderen een manier zijn om een betekenisvolle relatie met een ander aan te gaan.
“Heb jij dat ook?” schept een band. Herkenning geeft opluchting, opent de weg voor echt begrip. Begrepen voelen verheft je, geeft vleugels, het valideert. Daarom vind ik het zo belangrijk mij in anderen te kunnen spiegelen en daar vanuit die kans aan een ander te bieden.
Waarom zou ik mijn verhaal op deze site achterlaten? Omdat ik niet alleen voor mijzelf leef en omdat ik leef voor mijzelf.
Duidelijk uitkomen voor wie ik ben in alle eerlijkheid en openheid kan mij iets opleveren op het gebied van persoonlijkheid. Het zorgt ervoor dat ik mijzelf erkenning geef en in het kielzog hiervan merk ik dat ik mij er ook naar kan gaan gedragen, met meer openheid en duidelijkheid. Misschien ga ik dan wel die studie doen, of dat boek schrijven. Weer groeien. Om gewoon mijzelf te worden, zowel innerlijk als in mijn gedrag. Intelligent, niet alleen van binnen.