Wilma van Galen
Ergens midden in een reportage waarin een reporter ging onderzoeken of hij zijn I.Q. op kon krikken, kwam ‘de slimste’ man van Amerika ook heel even in beeld. ‘Hoogbegaafdheid heeft voor mij met hogere taal en metafysica te maken’. Iets in mij veerde op en van alle gesproken woorden bleef het nagalmen. Niet veel later veerde ik tijdens een ontmoeting met een aantal hoogbegaafden wederom op toen iemand zei ‘we hebben andere taal, schone taal’ nodig. Weer iemand anders kwam aan met de term ‘tussentaal’. Een zoeker pur sang die graag buiten de bekende manier van denken zijn antwoorden zoekt en zich de blaren schrijft, maakte de 3-eenheid in mijn hoofd compleet door uit te spreken dat hij nog naar woorden zoekt.
Ondanks ik graag schrijf ben ik niet van de woorden zolang er geen woorden lijken te zijn die hoe ik in de wereld sta kunnen omvatten. Of beter gezegd; ze zijn er wel maar ze worden nog wel eens gebruikt op een dusdanige holle manier dat ik afhaak. Gelukkig steeds minder vaak een steek in mijn hart veroorzakend. Ik heb veel liever iemand die eerlijk tot op zijn eigen bot is dan iemand die om zijn waarheid heen draait en vanuit allerlei beschermingsmechaniekjes handelt. Los daarvan hou ik niet van woorden omdat er vaak veel woorden nodig zijn om iets uit te leggen terwijl een beeld meer zegt. Het gevoel van ‘het gaat maar door en door en door’ terwijl alles al gezegd, zucht.
Hoewel ik mij al een tijd met hoogbegaafdheid bezig hou, werd mij recent weer op een andere manier duidelijk hoe het denken werkt van hoogbegaafden en waarom de roep om andere taal niet alleen een roep van mij is. En hoe de belevingswereld in elkaar steekt van veel hoogbegaafden.
Er waren drie beelden voor nodig om de woorden waaraan weer heel veel andere woorden kleefden en die als een orkaan in mijn hoofd draaiden tot stilstand te brengen. Opeens stond ik stil in het middelpunt.
Daar waar het stil is en waarin we ten alle tijden staan maar waar we nog wel eens uitgeschoten lijken te raken met alle mogelijke ellende van dien. Je handen uitstrekken om de wereld te verkennen en de ander te ontmoeten is leven maar zodra je je centrum verlaat wordt je meegezogen en je leven, overleven.
Stef Bos – Lied van Job – Nulpunt
Drie beelden: een bak met pistachenoten, behangboeken met bijpassend doorzichtige gordijnstof en een man die vertelde over dat hij tijdens een moment van instorten huilend op de grond zakte en, voordat hij weer omhoog kwam, zijn verdriet verwerkt had en wist hoe hij verder moest.
Ieder mens staat in zijn eigen middelpunt, zijn kern die in feite leeg is. Onze kern, onze bewustzijn heeft geen vorm en kan je niet aanraken. Veel mensen menen dat we niet verder gaan dan ons lichaam; alsof we een pistachenootje zijn waarvan de schil ons lichaam is en het nootje zelf alles is wat we denken en voelen. Ik denk dat we iets meer zijn; dat de ruimte om ons lichaam heen onderdeel van onze kern uitmaakt. Om elk nootje heen is ruimte. Een gedachte die wel aansluit bij de kwantumfysica (hoe zien pistachenootjes eruit) en de metafysica (wat kunnen we met pistachenootjes). Boeddhisten beseften allang dat vorm leegte is en leegte vorm. En christenen beseffen het ook; in het Bijbelboek Prediker staat: ‘lucht en leegte, alles is leegte’.
Stef Bos – “Alles is lucht” – Lied van Prediker
Ondanks dit gedachtegoed rent de mens als het ware al duizenden jaren achter deze materie aan. Veel mensen denken niet zoals de kwantumfysica opgebouwd is. Veel mensen denken lineair en zien niet allerlei verbanden. Een hoogbegaafd mens daarentegen wel. De associatieve manier van het denken en het leggen van verbindingen sluit veel meer aan bij de leer van de kwantummetafysica. Het is net alsof een hoogbegaafde met een bepaald uitgangspunt, diverse gedachtes en gevoelens onder de loep kan nemen. Veelal op een abstracte manier. Dit veroorzaakt een gapend gat met veel mensen die concreet denken, weinig associatief zijn en weinig verbindingen leggen. Om dan terug te komen op mijn doorzichtig gordijnstofje……. Een hoogbegaafde kan dat lapje op een onwillekeurig iets houden en daar zijn conclusies uit trekken. De oorzaak dat ze nog wel eens iets vatten zonder zich ooit erin verdiept te hebben. En waardoor er meer inzicht is in de aard der dingen.
Het is een andere manier van mens zijn. Helaas worden ze nog wel eens gezien als dwarsliggers; iets dat klopt voor de massa die in de regel het spoor volgt waarop ze lopen. Zelfs in onze huidige tijd waarin veel gebeurt en er oplossingen dienen te komen voor allerlei ontwikkelingen zijn dwarsliggers weinig welkom. Iets wat bij de dwarsligger kan zorgen voor een existentiële depressie. Het zijn van een hoogbegaafde of beter gesteld, hoogbewust mens komt in het gedrang wanneer hij afgewezen wordt om wie hij wezenlijk is en vervormt wanneer hij zich tracht te conformeren.
Wakker in een vreemde wereld -De Dijk-
De mens is in ontwikkeling en we leven nu nog in de derde dimensie; een lineair vervormde wereld vol van regeltjes en gezag maar die is behoorlijk aan het afbrokkelen. Een heftige tijd omdat al onze schijnbare zekerheden aan het instorten zijn. Hoogbewuste mensen zijn zich hier al veel langer bewust van. Voor (hoog) intelligente mensen kan het kwartje in de loop van het leven vallen dat de wereld die we voorgeschoteld krijgen niet klopt. Hoog bewuste baby’s komen daarentegen met hun 4d bewustzijn in een 3d wereld terecht.
Hoogbewust zijn is wezenlijk anders dan (hoog) intelligent zijn. Er is een sterke verbinding tussen denken, voelen en het lichaam. Het bewustzijn reikt verder uit. Ik meen dat ze hierdoor nog wel eens sneller door een emotioneel, psychisch en geestelijk proces kan gaan. Mits ze niet vast zitten in een vorm van existentiële depressie.
De Poolse psychiater Kazimierz Dabrowski zijn persoonlijkheidstheorie draait om hoogbewust worden. Via een proces van desintegratie kan je op het niveau komen waarin je weer volledig mens bent en de ander even volledig kan laten zijn. De van origine 4d baby die afgedwaald is, terug naar zijn basis.
Maar ook de grondlegger van het enneagram, George Ivanovitsj Gurdjieff (filosoof, mysticus, schrijver, componist en choreograaf) had mijn inziens al het één en ander in de gaten. Zo te lezen was de man ook hoogbewust. Zijn werk zat ook vol met neologismen; nieuwe woorden!
Onder het begrip bewustzijn verstond Gurdjieff iets dat veel meer omvat dan de gebruikelijke mentale gewaarwording. Volgens hem vereist werkelijk bewustzijn een integratie in het moment van het denken, het voelen en het lichaam. Alleen dan kan een hogere energie ons bereiken en actief in ons worden. Lichaamsoefening, dans, speciale muziek en allerlei creatieve bezigheden zouden kunnen leiden tot integratie.
Dabrowski stelt dus dat je via een proces van uiteen vallen (lijden) en heling je als mens ontwikkeld. Gurdjieff plant je op de dansvloer en zet je aan creatief / ambachtelijk werk. ‘Het hoogste wat een mens kan bereiken is het vermogen te doen’ stelt Gurdjieef.
Turning -muziek die de ziel in beweging kan brengen-
En ik? Ik denk dat uiteenvallen noodzakelijk is wanneer je als hoogbewust mens vast bent gelopen in de 3d wereld en zowel creatieve bezigheden als lichaamsgerichte activiteiten je helingsproces kunnen versnellen waardoor je weer bij je eigen pure bewustzijn, je basis uit komt.
Slim zijn is leuk, mits je slim doet!
Hallo Wilma,
Ik merk op dat je een opmerking hebt gemaakt over kwantummetafysica, en dit heeft me enigszins verrast. Ik heb deze term geïntroduceerd via mijn gelijknamige boek, maar ik kan het verder nergens op Google terugvinden. Wat was de oorspronkelijke bron waar je dit hebt gezien?
Met vriendelijke groet,
René Kies
Fantastisch! Eindelijk iemand die een mooi beeld heeft van de wereld.
deze wepsait is niet leuk isa veral behalven voor hoofdbegraafde kinderen maar voor niet slime kinderen niet
saai