Uit de oude doos: Mijn boekje

Met het opruimen kwam ik een eerste zelfgemaakte ‘proefdruk’ tegen van mijn boekje ‘Hoe het leven mij misleidde. Een hoogbegaafde in ontwarring.’.

Ik schreef het in 2003 in een hotelkamer om ongestoord, in eigen tempo en eigen tijd mijn gedachten en beelden onder woorden te brengen. Ik was blij toen het klaar was.

De tekeningen zijn van Gerrit Steenbreker zoals ook het logo van deze website.

Teruglezend vind ik de proloog nog erg mooi en passend. De rest is van alle tijden, daar verandert niet veel aan. Soms een accentverschil, soms een andere term omdat ik de rand gebruik van de term en een andere term iets beter zou passen.

Wat opdringt is een soort evaluatie. Is er wat veranderd in die 15 jaar sinds het boekje het levenslicht zag. En dat is een moeilijke vraag want er is niet veel veranderd en toch zijn er veel meer mensen mee bezig. Het woord ‘hoogbegaafd’ wordt iets makkelijker gebruikt, vooral bij kinderen. Er zijn wat scholen met voltijds hoogbegaafden onderwijs maar of er meer hoogbegaafde kinderen nu beter onderwijs krijgen dan vroeger, dat durf ik niet zo te zeggen. Vroeger werden kinderen ook versneld en daar werd verder niet over gesproken. Er is ook geen toename van ‘wonderkinderen’ en nog steeds is intelligentie geen graadmeter voor schoolprestaties. Er is geen andersoortig onderwijs dan het reguliere en veel meer variatie is er ook niet bij gekomen in het reguliere onderwijs. Scholen zijn wel beter geworden in marketing! Er is meer competitie zo zonder de zuilen maar het is competitie op detailniveau en niet op onderwijsniveau.

Wat betreft werk, GGZ en vervolgopleidingen is het ook niet veel anders geworden. Ook hier wordt het woord iets meer gebruikt maar goede hulp en begeleiding is van eenzelfde niveau als vroeger. Het is er als je de juiste persoon treft in de juiste positie en heb je minder geluk dan is het nog steeds behelpen. Het is jammer dat de doelgroep niet veel meer dan dit gegund wordt en het is jammer dat de doelgroep (nog) niet voldoende voor zichzelf opkomt als groep. Ik zie geen tekenen dat dit spoedig verandert.

Internet heeft in die 15 jaar wel gezorgd voor meer onderling contact. Er zijn veel besloten en geheime groepen met duizenden leden, Mensa is een beetje gegroeid en er is veel informatie te vinden over hoogbegaafdheid. Maar er is ook veel andere informatie te vinden dus per saldo is er niet meer aandacht voor. Het is allemaal een beetje hetzelfde maar wel net even anders. Had je vroeger de nieuwetijdskinderen, nu heb je de autisten en de hooggevoeligen

http://hbboek.nl/

die de groep hoogbegaafden doet opsplitsen. Verdeel en heers maar ook gaan voor je eigen kind, man of jezelf. Met soms subsidies of extra hulp is een mens al snel afgeleid van de oorsprong der dingen.

Maar goed, laten we de afgelopen 20 jaar maar gewoon vergeten en fris opnieuw van start gaan na de vakantie. Er is leven dus is er hoop. Mijn boekje is nog steeds te koop.

Willem Wind

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *