Ik vecht al meer dan 29 jaar voor onze kinderen maar het schiet niet op. Dat komt, als ik terugkijk, aldoor neer op groot gebrek aan steun en actie van hoogbegaafde volwassenen. We laten zelf onze kinderen in de steek omdat we zelf niets willen met onze eigen hoogbegaafdheid en veel te snel tevreden zijn met wat ze dan wel aanbieden.
Ik verwijt het onderwijs niet zoveel. Ik denk dat als het onderwijs aan de hoogbegaafde volwassenen vraagt wat moet en we doen, ons antwoord is dat een aai over de bol ook wel voldoende is. Voorbeelden te over.
En ditzelfde geldt ook voor de overheid en ministerie.
Wat te doen?
Verenigen en gezamenlijk een plan van aanpak maken. Dat is mijn idee PHOW: https://ikbenhoogbegaafd.nl/phow-io/
Helaas nauwelijks leden gekregen.
Nu wil ik graag de verkorte leerlijn vooral omdat dat via een andere route gerealiseerd kan worden. Als speciaal onderwijs kun je dit goedkoop en makkelijk invoeren: https://ikbenhoogbegaafd.nl/de-9-jarige-doorlopende-leerlijn/
Dit idee loopt ook dood op een muur van onverschilligheid. Men wil niets en toch gelukkige kinderen, nou ja, niet aan zelfmoord verloren kinderen hebben en dan maar hopen dat ze op hun plekje komen al is het maar bij de dienst groenvoorziening bij de gemeente.
Ga naar de inhoud