Een complexe vraag is iets wat prima past op een mooie zonnige winter- en zon-dag. Een vraag waarop ik graag het gouden of tenminste zilveren antwoord zou willen hebben. En meehelpen te verwezenlijken, natuurlijk.
Ter introductie: Rondom het thema ’tuin’ is er een hele wereld aan activiteit gaande. Mensen kopen tuinspullen, van planten, zaden tot gereedschap en tuinarchitecten en tuinlieden verdienen hun brood er mee. Rond dat thema is er een geldstroom. Dat maakt dat er mensen zijn die zaden veredelen, grasmatten produceren, tuingereedschap bedenken en maken, etc, etc.. Met dat rondgaande geld worden nieuwe ideeën geboren en uitgevoerd. Met dat rondgaande geld leeft het thema ’tuin’.
Ons thema: rondom het thema hoogbegaafdheid is er nauwelijks sprake van rondgaand geld. Er wordt wat uitgegeven aan therapie en aan school. Veel van dat geld komt gratis binnen via subsidies en de rest wordt door vooral ouders gespendeerd aan hun kinderen en soms aan zichzelf. Hierdoor leeft het thema ‘hoogbegaafdheid’ niet en bestaat het omdat een deel van deze groep het hinderlijk vindt en daar toch iets aan wil of moet doen voor het welzijn van hun kinderen of partner.
De vraag: Welke acties kunnen we ondernemen, hoe krijgen we het voor elkaar om meer rondgaand geld te generen waardoor er ontwikkeling is rond het thema ‘hoogbegaafdheid’. Zodat dit thema tot leven komt waardoor velen er baat bij gaan hebben.
Ter ondersteuning: ik heb nu bv. baat bij dat rondgaande geld in het thema ’tuin’ want ik kan nu naar een tuincentrum gaan en van alles kopen en gaan doen. En dat voor weinig geld in verhouding als alles rond het thema ’tuin’ er niet was geweest. Dan zou ik niet verder komen dan het bos in te gaan en daar wat plantjes zien uit te graven. Beperkte keuze en een boel gedoe.
Ik ben zeer benieuwd naar jullie reacties. Elke reactie lees ik graag dus schrijf je gedachten hierover even uit in het kort want samen krijgen we wel helderheid rondom deze vraag.
Willem Wind
in aansluiting op andere antwoorden: als we zouden beginnen met goede HB-testen en dan bedoel ik vooral het IQ-gedeelte gratis en makkelijk toegankelijk maken dan wordt het makkelijker om te zeggen dat je HB bent want de uitslag van de test is een feit, geen positief. negatief zelfbeeld. Veel meer mensen zouden zich dan testen en de groep HB-ers wordt veel zichtbaarder.
Nu moet je al eerst veel lef hebben om te denken dat je er 1 bent of je kind dat is, dan in de meeste gevallen veel geld hebben om dat te testen (tenzij je het geluk hebt dat de school je kind aan de Ritalin wil zetten wegens vermeend ADHD en wegens verwacht rugzakje-geld de test wil financieren). Ongetest uit de kast komen is lastig, testen door niet- HB-gespecialiseerden is eng.
Hoogbegaafden zouden gebruik moeten maken van datgene waar ze goed in zijn.
Het opzetten van thema denktanks die tegen betaling out of the box oplossingen aandragen.
Er zijn tegenwoordig genoeg thema’s te bedenken.
Op een tuin heerst (tenzij je een hele rare tuin hebt… 😉 ) geen taboe. Je kan er vrij over spreken en vrij vertellen, wat een tuin voor jou betekend. Wat de voor jou ideale tuin is.
Op hoogbegaafdheid heerst vaak toch nog een taboe. Hierdoor blijft het nog te veel in het kringetje zelf.
Weer even terug naar de tuin. Ik kan heel makkelijk zeggen: ik heb geen tuin, ik heb alleen maar een balkon. Mensen zullen mij daarna niet anders bejegenen. Als ik zeg: ik ben hoogbegaafd, dan moet ik veel beter opletten, tegen wie ik dan zeg. Het wordt al snel als arrogant gezien of iig niet begrepen.
Hierdoor blijft het wereldje dus klein.
Ik vraag mij dus af, of het voor een gezonde geldstroom binnen de hb-wereld, niet goed zou zijn, om tegelijkertijd te (blijven) werken aan goede informatie naar de buitenwereld. Daar in blijven investeren, zodat hopelijk er steeds meer bekendheid komt en hopelijk ook meer begrip. Dan zijn er ook meer mogelijkheden om de geldstroom uit te breiden.
Waarom zou een werkgever investeren in hoogbegaafdheid, als hij niet weet wat het eigenlijk precies inhoud?
Hoe kan een schoolhoofd investeren in een hoogbegaafd kind, als hij niet weet wat het nodig heeft?
Natuurlijk zou het de leerkracht sieren als hij ook uit zichzelf op zoek gaat naar informatie. Maar hoe meer informatie er beschikbaar is en hoe minder het taboe is, hoe makkelijker het wordt om de juiste informatie te vinden…
Het taboe moet ook vooral doorbroken worden in de geestelijke gezondheidszorg. Nog te veel, mag je jezelf niet hoogbegaafd noemen, maar moet je je vooral in de door hun bepaalde vakjes laten proppen. Want vanuit zo’n vakje is er budget beschikbaar… Buiten die vakjes moet je het vaak zelf betalen, wat vaak een flink bedrag is, wat niet iedereen op kan brengen. Met de juiste investeringen kunnen mensen echter aan hunzelf werken, of het nu op school, op werk of in de geestelijke gezondheidszorg is. Mensen die aan hun zelf kunnen werken op de juiste manier, worden veel meer waard en zijn uiteindelijk vaak goedkoper voor de samenleving.
Uiteindelijk denk ik dus, dat de investeringen zowel vanuit de hoogbegaafden zelf als vanuit overheid/instanties moet komen.