Wat me altijd opvalt is dat veel mag en leuk gevonden wordt door hoogbegaafden als het maar veilig is. Dat wat daar gebeurt en gezegd wordt geen effect heeft als ze door de deur naar buiten gaan. Een leuk samenzijn is altijd wel leuk maar ze moeten weer heel en vertrouwd weer de wereld instappen en daar mag niets veranderen want dat is onveilig. Dan moeten ze daar wat met hoogbegaafdheid en dat willen ze niet. En daarin gaan ze heel ver en vol emoties.
Dus als je klein begint kan dat goed. Maar daarop kun je niet groeien, bouwen en stapjes nemen want op een bepaalde tijd zul je die onveiligheid creëren en dan krijg je de wind van voren. Zoals met bv een stukje in Trouw. Te onveilig en hop, je hebt ruzie.
Ik heb geen ruzie want niemand en ook geen vereniging steunt openlijk mijn ideeën zoals een belangenvereniging, een leerlijn, etc. etc.. Dus zorg ik niet voor een onveilige situatie. Men kan het altijd afdoen als ideeën van een zonderling die door niemand gesteund wordt. Die kun je dan negeren en blijft alles lekker veilig.
Zo blijft alles binnenshuis en we zijn veilig. En anders jagen we de boel wel weer naar binnen met grote woorden en zelfs soms acties.
Nu weet ik dat veel hoogbegaafden dit niet zullen snappen. Dat verwondert me altijd want ze kunnen toch nadenken? En ja dat doen ze ook. Want als ik zeg ‘hoogbegaafden’ snapt iedereen dat het om een groep gaat. Maar om die groep te plaatsen als zodanig met jou er in, in de maatschappij, dat is een schrikbeeld en is onveilig. Dus houden we ‘hoogbegaafden’ abstract en feitelijk niet bestaand zodat we het veilig houden. Dat we daarmee niet verder komen nemen we op de koop toe.
Met vriendelijke groet, Willem Wind