Een aardig inkijkje zo op de zaterdagmiddag.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat veel hoogbegaafden, vooral met kinderen, zichzelf zien als een David, vanuit het verhaal van David en Goliath. Of van Calimero, etc.. De David die de empathie krijgt van iedereen in zijn gevecht met de grote Goliath. En dat hoogbegaafden niet voldoende van die empathie krijgen wijten ze aan gebrek aan kennis. Dus wordt er sterk ingezet op kennisverspreiding, helaas wel op een sterk gefragmenteerde manier.

Wat ik bemerk is dat de samenleving inclusief het onderwijs hoogbegaafden helemaal niet zien als een David. Zij zien hoogbegaafden veel meer als een Goliath. Een sterk onoverwinnelijk figuur die geen empathie nodig heeft. Die redt zichzelf wel en als die overwonnen wordt, zeker door een David, dat geheel en al aan zichzelf te danken heeft. Een Goliath krijgt geen empathie, er wordt gehoopt op een nederlaag want dat verdient een Goliath. Tenzij Goliath zich opstelt als een zeer vriendelijke niet bedreigende reus die zich klein maakt en zich voortdurend excuseert voor zijn capaciteiten en vooral zelf het boetekleed aantrekt voor diens bestaan.

Ik denk dat hierin wel wat inzit. Er is een mismatch tussen hoe we, als hoogbegaafden onszelf zien en hoe de samenleving ons ziet. En daar is met kennis niet tegen op te boksen. Wij zouden bv. onszelf ook moeten gaan zien als een Goliath. En die rol in moeten vullen zonder dat we de samenleving ergeren. Zie zo’n Goliath als een Mohammed Alie vanuit de sport of een Messi alhoewel die laatste een beetje uit de band begint te vliegen.
Onszelf zien als David heeft ons niets opgeleverd. Want hoewel er zeker wat voor te zeggen valt zijn we gewoonweg geen David. We zijn feitelijk Goliath’s met een minderwaardigheidscomplex.

Wat denk je van deze aardige vergelijking? Ik ben benieuwd naar jullie reacties.

Eén gedachte over “Een aardig inkijkje zo op de zaterdagmiddag.”

  1. Ik vind het een treffende vergelijking. De afgunst die je soms krijgt of het gebrek aan medelijden. Maar ergens weet je niet waarom. Wat ik dus vroeg geleerd heb is never outshine the master. Je moet rekening houden met de ego van anderen en hou jezelf klein en dan word je wel geaccepteerd. Ik weet overigens niet of ik hoogbegaafd ben. Maar dat ter zijde.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *