Vraag maar raak! Vraag 92

Recent is het vermoeden van Hb bij mij uitgesproken. Ik ben een volwassen vrouw die al heel wat struggle gehad heeft vwb leren en plekje veroveren in maatschappij. Ik herken veel in alles wat ik lees. Blijkbaar ben ik niet testbaar ivm mijn enorm visueel vermogen? Nu hoef ik ook niet getest te worden en ook geen etiket. Wat mij alleen bezig blijf houden is het IQ. Mijn hersenen zijn tot heel veel in staat maar of ik een enorm Hoog IQ heb?

Antwoord:

Met deze vraag lopen veel volwassen hoogbegaafden rond. Ze voelen zich enigszins of behoorlijk anders dan de meeste andere mensen. Aansluiting is moeizaam en alles is nét niet passend bij de eigen beleving. Aanwijzingen of bewijzen van een hogere intelligentie volgens het vooroordeel, hoe hoger opgeleid en gekwalificeerd, hoe intelligenter die persoon is, zijn er niet of nauwelijks. En als er wel iets is dan wordt dat niet (h)erkend of geaccepteerd door de hoogbegaafde zelf en diens omgeving. Geluk of toevalligheden worden dan aangehaald als reden van het succes.

Wat hier het grote probleem is, is het vooroordeel hierboven beschreven. Die klopt niet en zal ook nooit kunnen kloppen. Zeer intelligente en dus hoogbegaafde mensen hebben meestal niet de gave om mensenmassa’s te bestieren of te begeesteren. Meestal  weten ze wel hoe dat werkt maar om het zelf te doen is echt iets anders. Daarnaast willen de meeste hoogbegaafden die rol niet eens omdat die rol henzelf teveel beperkt in hun denken en handelen. Dat is een rol die de meesten niet kúnnen spelen.

Bij hoogbegaafdheid gaat het niet om wat je deed, doet of welke opleiding je hebt gedaan. Het gaat niet om prestaties of talenten die je wel/niet moet hebben. Het enige dat telt is dat je een IQ hebt dat past bij top 2% scoorders op een standaard IQ-test. Dan ben je hoogbegaafd. Scoor je bij de laagste 2% dan ben je laagbegaafd.

Vanaf het moment dat je accepteert hoogbegaafd te zijn, omdat je hoog scoort op een IQ-test of omdat je veel herkent in andere hoogbegaafden, dan komt de tijd om je verleden te herijken met deze nieuwe kennis. En dan blijkt het overal wel in aanwezig te zijn (geweest). Vandaar uit kun je je huidige positie tov andere mensen beter bepalen, je leert jezelf beter tot goed kennen en weer vandaar uit kun je werken aan een toekomst voor jezelf als hoogbegaafde volwassene. Het zijn stappen die niet door elkaar heen kunnen lopen gelijk aan traplopen met een zwaar gewicht in de handen. Elke trede moet gebruikt worden voordat de volgende trede gebruikt kan gaan worden. Het artikel De 5 stappen gaat over hetzelfde onderwerp.

Je stelt dat je IQ niet te meten valt. Dat kan omdat een test niet haalbaar is voor iedereen. De uitzondering bevestigt de regel. Misschien dat de Mensa test wel haalbaar is? Deze test is toch speciaal ontworpen om alle hoogbegaafden er uit te filteren. Maar als deze test niet lukt en/of je genoeg hebt van testen, dan proclameer je jezelf hoogbegaafd. En als je er aan gewend bent kun je kijken of je volgens de 5 stappen er iets mee kunt doen ten voordele van jezelf. Valt er veel op zijn plek dan is de proclamatie terecht en kun je dat voor jezelf als bewijs aanvoeren. Anderen hoeven geen bewijs als jij zelfzeker bent.

Rond blijven lopen met deze vraag is niet wijs. De kogel moet door de kerk en vaststellingen moeten gemaakt worden om echt iets op te bouwen met je leven. Dat kan alleen maar via zelfkennis en zelfvertrouwen. En daarom is het van groot belang om te weten of je hoogbegaafd bent.

Terug naar Vraag maar raak!