Vraag maar raak! Vraag 72

Onze kinderen zijn zeer zelbepalend corrigeren mij regelmatig gaan hun eigen weg zijn vastgelopen in onderwijs hoe kan je ze begeleiden naar een startkwalificatie

Antwoord:

Ik ben enthousiast over het volgende: Jouw kinderen voeden jou op als opvoeder/ouder.

Dat betekent in veel opzichten van alles. Bijvoorbeeld dat je je als ouder moet aanpassen aan je kinderen zoals ze functioneren op dat moment. Dat kan snel veranderen en dan moet jij je ook weer aanpassen.

Uit deze ene zin van de vraag, haal ik dat de kinderen zelfstandig denken te zijn, veel zaken beter weten dan jij als ouder en dat ze niets hebben met het idee van diploma’s halen en carrière maken. Jij vindt het als ouder lastig hiermee om te gaan en hecht nog aan het halen van diploma’s als laatste stap in hun opvoeding. Een spagaat zit in die relatie en zo’n relatie werkt alleen als beide partijen mee willen werken. Desnoods onder enige druk.

Mijn indruk is dat de kinderen geen behoefte hebben, geen zin zien in het behalen van diploma’s. Wat is het nut daarvan, zullen zij zich afvragen. En dan nog naar school gaan met alle frustratie en irritatie van dien? Geen denken aan!, lijkt me een logische gedachte van hen.

Je kunt een coach proberen, een particuliere school voorstellen maar dat moet betaald kunnen worden en geapprecieerd worden door de kinderen. Je kunt argumenteren dat diploma’s belangrijk zijn om later geld te verdienen en iets leuks te doen met hun leven. Maar ik denk dat het kwaad al geschied is. Het onderwijs heeft ze niet kunnen onderwijzen en jij en je kinderen zitten met de gebakken peren.

Terugkomend op mijn stelling, alles overziend uit 1 korte vraag, zou ik zeggen: geef ze de ruimte en indien gevraagd, begrensde hulp en laat ‘diploma’s halen’ voor wat het is. Het is slechts een wens van de overheid die daarvoor niet de middelen en mogelijkheden, beschikbaar stelt. Jouw kinderen willen of zijn zelfstandig en daar pas je je als ouder bij aan. Je bent blij dat ze in leven zijn en een goede gezondheid hebben. Je bent blij dat ze goede hersens hebben en schijnen te weten wat ze wel en niet willen met hun leven. Je houdt van ze zoals ze nu zijn en zoals ze straks zijn. Die liefde is blind, gelukkig. Eigenlijk zijn jouw kinderen al een beetje ‘de deur uit’. Wens ze succes en sta altijd open voor vragen om advies of ondersteuning maar de tijd dat je ze wat kunt opleggen, iets kunt laten doen omdat jij de ouder bent, die is voorgoed voorbij. Het is nu aan jouw kinderen om verder te bouwen aan hun levens op de basis die jij ze hebt meegegeven.

Terug naar Vraag maar raak!