Ik ben ongeschoold en op dit moment druk bezig met een zelfstudie coderen. Heb het gevoel hier de uitdaging in te kunnen vinden die ik zoek en kan hier mijn creativiteit in kwijt. Nu ben ik naast mijn zelfstudie druk bezig met netwerken in de hoop een bedrijf te vinden die mogelijk in mij durft te investeren. Dit om mijn ontwikkeling sneller te laten verlopen en tevens een fundament te kunnen leggen voor mijn carrière. Ik vind het hierbij noodzakelijk om wat te vertellen over mijn hoogbegaafdheid. Hoe dit heeft geleid tot mijn huidige (ongeschoolde) situatie en hoe dit mogelijk kansen kan bieden. Is het verstandig om iets dergelijks te vermelden in een motivatiebrief? Is het sowieso, in het algemeen genomen, verstandig om je hoogbegaafdheid als pitch te gebruiken? Het heeft absoluut zijn pro's als de werkgever hij hiervan weet en ook weet wat hij er mee moet. Maar gezien de negatieve toon omtrent hoogbegaafdheid die hier in Nederland, jammerlijk genoeg, heerst zou dit niet afschrikken? In zijn algemeenheid kies ik er voor om dit niet te vertellen. Mensen weten toch niet exact wat het inhoud en zullen enkel veronderstellen dat je óf een gek genie bent óf een leugenaar, omdat je je als een normaal mens gedraagt. Met een juiste bewoording zou het geen probleem moeten zijn, lijkt mij. Maar ik zou graag andermans visie hierover willen horen.
Antwoord:
Bij een sollicitatie of een andere vorm van kennismaking is het belangrijk dat de ander je direct zo goed mogelijk kan inschatten. Daar heb je niet veel tijd voor want de eerste indruk blijft lang hangen.
Vrijwel alle hoogbegaafden zeggen vaak dat ze zich wat anders voelen dan de rest. Ze zijn een beetje of heel erg anders. Dat gevoel, nooit goed onder woorden te brengen, krijgt de ander ook van een hoogbegaafde. Er is iets maar wat? En als de hoogbegaafde niet een goede reden geeft die aannemelijk is, dan blijft dat knagende gevoel bij die ander bestaan.
Jij hebt wat uit te leggen vanwege je ‘ongeschooldheid’. Dat kan goed samengaan met de mededeling dat je hoogbegaafd bent en dat school en jij geen optimale combinatie was maar dat je door zelfstudie je scholing op orde wilt krijgen. En dat je daar hulp en/of mogelijkheden bij nodig hebt, is iedereen wel duidelijk.
Veel mensen weten nu wel dat school en hoogbegaafdheid vaak een lastige combinatie is. Dat het soms goed lukt maar ook dat het vaak mislukt. Het is voor werkgevers geen onbekend terrein meer. Maar ze willen niet iemand die zich groter voordoet dan ze zijn. Hoogbegaafd-zijn is leuk meegenomen maar als je geen vak hebt geleerd, dan heeft een werkgever niet zoveel aan jou. Hij kan in jou investeren en later de vruchten plukken. Een risico, dus. Daarom is het belangrijk dat je je hoogbegaafd-zijn meer als potentie neerzet en dat de werkgever daardoor meer kans weet te hebben, dat hij de vruchten kan plukken als hij jou aanneemt. En zeker in de ICT zijn ze wel wat gewend met hoogbegaafden.
Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat dit goed uitpakt. Als de werkgever het bij de sollicitatie niet snapt, dan snapt die het nooit en is daardoor geen goede werkgever voor jou. Snapt die het wel, dan krijg je kansen om je potentie in te zetten en maak jij het mogelijk voor de werkgever om later de vruchten te plukken. Dan is er een win-win-situatie.
Als laatste wil ik je zeggen dat je je hoogbegaafdheid niet (teveel) moet willen uitleggen. Dan komt het over als verdedigen en de ander proberen te overtuigen. Ik zeg altijd, ‘ik ben hoogbegaafd en dat is uitzonderlijk intelligent. Ik scoor bij de top 2% van de mensheid. Leuk, he?’ Heb je er wat aan, is soms een volgende vraag. ‘Soms wel en soms niet’ is mijn reactie. Oftewel, laat ze zelf even nadenken, geef ze de tijd om hun hoofd weer op orde te krijgen en doe er zelf niet moeilijk over. Het is een mooie bonus die je verzilveren kunt en die je soms in de weg staat. Maar het bepaalt ook voor een groot deel, wie je bent en geeft grond aan je gedrag. Je ontloopt je hoogbegaafdheid nooit.
Ik wens je een mooie toekomst tegemoet!