Geachte heer Wind, Even een vraagje en anekdote ? Heeft u ooit aan een kind van 6 jaar gevraagd of dat het kind weet wat hoogbegaafd zijn betekend? Een kind werd getest op zijn 5 jaar op school. Uit het onderzoek bleek dat hij hoogbegaafd was. Dit kind wist niets af over hoogbegaafd zijn. Nadat de kinderen hem vroegen wat hoogbegaafd zijn nu betekend. Deze jongen zat er mee en hij wilde niet anders behandeld worden want hij zei: "Ik ben ook maar een mens en zo wil ik behandeld worden". Buiten weten van ouders en dit kind om had een jaloerse leerkracht dit de klas verteld. De school, dit wetende, deze jongen geen extra stoffen. Terwijl er een kast stond met spullen voor "slimme" kinderen waar een cm stof op lag. Later bleek ineens dat de adj.-directrice, de jaloerse lerares, ouders en familieleden ook hoogbegaafde kinderen hadden. Dus waar staat het kind dan?
Antwoord:
Dat kind staat alleen. Erg jammer en niet de schuld van dat kind. Die zit in de vervelende situatie dat ouders, familieleden, leerkrachten etc allemaal er niet voor uit komen dat ze hoogbegaafd zijn. Dat er andere kinderen zijn is misschien wel leuk maar dat kind ziet geen rolmodel voor de toekomst om zich heen. Die zal wellicht denken dat het straks wel weer over is, dat hoogbegaafd-zijn. En daarnaast, het label is geplakt en dan is het genoeg? Nee, het zou dan moeten beginnen. Logisch dat het kind nu zegt: “Ik ben ook maar een mens en zo wil ik behandeld worden”. Want het kent geen ander mens, kind noch volwassene en zichzelf buitensluiten door een woord is wel het laatste wat dat kind wil en aankan.
Als we het over schuld hebben, dan hebben de volwassenen schuld. Door niet openlijk hoogbegaafd te zijn, dit te verbergen en daardoor geen rolmodel te zijn voor dat kind. Voor de duidelijkheid: intelligentie is heel erg erfelijk en vooral via de moeder wordt het IQ-niveau doorgegeven.
Dit kind is slachtoffer van diens omgeving die hem/haar moet opvoeden en tot volwassenheid moet brengen. Die omgeving zou een ‘schop onder hun achterste’ moeten krijgen omdat zij een kind in grote problemen brengt terwijl ze meestal wel weten dat zijzelf een ‘uitzonderlijk hoog IQ’ hebben. Voor dit kind kan ik niet veel doen dan behalve bovenstaande schrijven.