Slim bezig zijn met labels

Hoogbegaafd ligt nog steeds moeilijk in de samenleving. Met het verstand weten steeds meer mensen wel dat het de groep betreft die bij de top 2% scoort op een standaard intelligentietest. Het gevoel blijft dat ze dan te maken hebben met superslimme mensen. Mensen die alles weten, alles
doorhebben, een soort Sherlock Holmes die supersnel alles kan en wil analyseren en die je nooit te slim af kunt zijn. Ik moet zeggen dat dit gevoel niet klopt. Het lijkt alsof het probleem in het woord hoogbegaafd zit maar volgens mij is het probleem er gewoon omdat we zo hoog scoren op een intelligentietest. We zijn uitzonderlijk intelligent zoals Van Dale het terecht opmerkt. En dat kan wat irritatie oproepen.

Dat gevoel in de samenleving dat niet klopt maar zich wel staande weet te houden, soms zelfs sterker wordt, maakt dat we overal ons iets of heel wat meer, nederig moeten opstellen om enige medewerking te krijgen. In het onderwijs om toch eens wat sneller of anders te mogen leren, op het werk om uitgedaagd te worden en gewaardeerd te worden om onze andere kijk. En die nederigheid zorgt voor oplossingen die niet werken of niet voldoen aan de behoeftes van die hoogbegaafde. Maar je moet wel ‘dank u’ zeggen, anders is de medewerking al weer snel verdwenen. Een spagaat waar je niet uitkomt.

Een slimme oplossing is om de groep op te delen. Vanuit het klassiek autismesyndroom leren we hoe deze mensen functioneren en dat exporteren we naar autisme-achtig gedrag en dan verruimen we de definitie en een deel van de doelgroep hoogbegaafden is veilig opgeborgen als ‘autist’ en heeft geen last meer van dat gevoel dat niet klopt maar wel leeft in de samenleving. (Asperger loste het probleem minder goed op, de
IQ-score was nog steeds aanwezig.) Hetzelfde doen we met ADHD, ADD, Hooggevoeligheid, Nieuwetijdskind, Persoonlijkheidsstoornis, Oppositioneel gedrag en ga zo maar door. De groep hoogbegaafden dunt zo mooi uit. En er zijn pillen en therapieën voor om ze toch een beetje ‘normaal’ te laten functioneren. Veel hoogbegaafden gaan hierin mee omdat ze slim zijn. Tegen de stroom inzwemmen is gewoon te vermoeiend en je komt er niet vooruit. Er zijn andere hoogbegaafden die slim genoeg zijn om hun mond te kunnen houden. En er zijn er die zich verdiepen in buiten-maatschappelijke theorieën. Dat is ook een slimme manier om er mee om te gaan.

Een paar hoogbegaafden zijn te koppig. Die blijven tegen de stroom in zwemmen omdat ze niet anders kunnen. Omdat ze niet anders willen. Omdat ze oplossingen zien om dat gevoel te verminderen, om de samenleving te laten zien wat ze missen als ze de hoogbegaafden blijven uitsluiten. En omdat ze niet meer zoals vroeger willen zijn. En omdat ze alle mensen, dus ook hoogbegaafden, een welvarend en gelukkig leven gunnen met hun oplossingen. Zij zijn niet slim.

Reacties zijn als altijd zeer welkom! En u kunt dit natuurlijk ook delen met uw vrienden op facebook, twitter of LinkedIn!

8 gedachten aan “Slim bezig zijn met labels”

  1. Foute diagnoses komen voort uit een gebrek aan kennis. Vanuit mijn kennis rondom autisme en hoogbegaafdheid en ervaringsdeskundigheid op het gebied van autisme in combinatie met hoogbegaafdheid; autisme is een informatieverwerkingsstoornis waarbij er op een andere manier wordt waargenomen en op een andere manier informatie wordt verwerkt (zie mijn blog “Autistisch waarnemen”) Het gedrag mag dan soms op elkaar lijken; als je wat dieper kijkt- dan is er groot verschil. -Het IHBV is overigens met het Nederlands Autisme Register (NAR) met een wetenschappelijk onderzoek bezig om meer inzicht te krijgen in bepaalde verschillen en overeenkomsten in kenmerken van mensen met autisme en mensen die hoogbegaafd zijn.

  2. Het paradigma van de hoogbegaafdheid is een kromme redenering in het licht van te verkrijgen pecunia voor de meest onlogische onderzoekjes naar parallelle dogmatiek, protagonistische amorfologie en silhouettering. De dramatiek van de fremantische ontografie, of moet ik zeggen de tragiek van Anaxagoras, de mythe van de artificiële intelligentie, bekorven onder de schijn van de vier oerelementen, het vederlichte antigonisme van Peristatius en nog wat wijsheden uit het grote boek van Gargamel die Azarel dagelijks een muis voorhoudt. Kortom; hoogbegaafdheid is warme lucht uit de diepe donkerte van Grote Smurfs onderbroek.

    1. In het hier en nu zijn ze niet slim. Op een ander niveau zijn ze juist slim en ze zijn met weinig tevreden in het hier en nu. Dat wordt meestal niet als zodanig herkent of erkent.

  3. In de meeste artikels in traditionele media en teksten op/en websites, postings, … wordt er geen woord gerept over het verschil tussen hoogbegaafd en -intelligent. (Mensa Nederland erkent het verschil, sinds enige tijd. De Belgische afdeling: niets erover.) Dit zou moeten veranderen. Mijn vermoeden is: de eersten zijn veelhoekig en -zijdig en struikelen over veel en blijven “hangen in veel doorgangen”, hetgeen tal van negatieve emoties oproept “naar binnen en buiten” en een zeer complex individu opleveren dat te weinig zichzelf kan zijn en zich moet verschuilen ter zelfbescherming, of zich gaat isoleren met tal van weinig aangename gevolgen, waar de tweede categorie – rechtlijnig als ze zijn – het in zich hebben om productieve specialisten te worden die er geen behoefte aan hebben om “begrepen te worden”.

    https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/hoogbegaafd-of-hoog-intelligent/

    Ik denk niet dat (de meeste) hoogintelligenten zich herkennen in Dabrowski’s beschrijving van de “positief gedesintegreerde.” Maar het kan toch niet dat elke “P.G.” hoogbegaafd is?

    En hoe zit het met autisten? Ik ken er persoonlijk geen, en dan is nog de categorieAsperger versus “de anderen”. Het is een vooroordeel van mij, en dus een vraag waarop ik een antwoord zou willen maar er nooit één denk te zullen krijgen. Kan iemand die duidelijk autistisch is wel hoogbegaafd zijn? “Drijft op complexiteit …
    Heeft flitsende, gekke, onnozele en vreemde ideeën” Willen zij niet juist een overzichtelijke status-quo, een voorspelbaar verloop van dingen? Ik weet het niet. Het put me vaak uit mijn hoofd te breken, misschien niet dagelijks maar toch wel vaak, over kwesties als deze.

    De factor comorbiditeit maakt het nog complexer.

    “Hoogbegaafde en hooggevoelige mensen

    Meer en meer wordt duidelijk hoe groot de parallellen zijn tussen mensen met autisme en/of adhd enerzijds en hooggevoelige en hoogbegaafde mensen anderzijds. Amoz heeft een speciale affiniteit met hooggevoelige en hoogbegaafde mensen. Gewoonlijk komen zij bij ons terecht omwille van een combinatie met (een vermoeden van) autisme en/of ad(h)d, maar ook zonder een dergelijk vermoeden zijn hoogbegaafde en hooggevoelige mensen zeker welkom.” http://www.autisme-adhd.be/doelgroep.php

    Het “gevaar” van labels: iedereen is toch weer net een ander “recept”. De noodzaak van labels: de “normalen” moet worden uitgelegd dat het individu geen uitzondering is, en dat hij of zij typisch en objectief waargenomen gedrag vertoont dat geen keuze is maar door de genen wordt voorbestemd en door de sociale omgeving en alles wat er gebeurd is sinds de verwekking in de baarmoeder wel enigszins of zelfs veel wordt gemilderd of versterkt. Ik vraag me af en toe af: waar zijn al de “afwijkelingen” in de natuurvolkeren? Zijn er daar bijvoorbeeld geen homo’s die wel kinderen verwekken zoals al de anderen maar stiekem dromen van de buurman en/of ermee in de bosjes gaan liggen friemelen?

    Het deel over dromen en hoop, helemaal in het begin, heb ik woensdag nog eens getoond aan mijn moeder. Het blijft vreemd voor haar; een bepaald afwijkend gedrag zien en het toch moeilijk hebben om het intellectueel te zien als “natuur-lijk”. Maar ze heeft geen internet en ze is laaggeschoold en qua intelligentie, inquisitiviteit, creativiteit, … gemiddeld. Net zoals mijn vader …

    http://www.addonline.nl/attention-defecit-disorder-add/50-tips-voor-een-betere-omgang-met-adult-attention-deficit-disorder-add/

    1. Beste Dirk, bedankt voor je uitgebreide (herkenbaar) toelichting. Vooral je opm over de erkenning van Mensa rond HB ipv hoogintelligent wekt mijn interesse en zal ik verder uitzoeken. Misschien komen we elkaar eens tegen op een Vlaams HBcafe dat wij trachten vorm te geven ism het IHBV.
      mvg

    2. Gaat het niet over de talenten die men bezit. Of het talent wat men bezit. Al dat gedoe over hoogbegaafd en dergelijken. Dit gaat hem niet worden in Nederland denk ik. Ik heb al jaren die discussie over het begaafd zijn. Dit is een getal wat word doorgelicht aan de hand van een wiskundige kromme al waar je de waarde kan aflezen. Talent kent die waarde bepaling niet. Zelfs die tremen uit de DSM zijn meestal waandiagnoses.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *