Een sleutel tot emancipatie gezocht

Er is steeds meer sprake van een behoefte om als groep hoogbegaafden geaccepteerd te worden door de samenleving. Er lijkt een taboe te zijn op hoogbegaafdheid binnen de GGZ volgens het IHBV en sommigen praten openlijk over een emancipatieproces dat nuttig kan zijn voor de hoogbegaafden als groep. En over het gebrek aan onderwijs is al veel bekend..

Als bijdrage aan deze discussie wil ik de vergelijking trekken met andere emancipatieprocessen. En de nadruk leggen op hun sleutels voor succes en grote stappen voorwaarts. Misschien kunnen we daar ons voordeel mee doen en als volgende groep geëmancipeerd raken.

Bij de vrouwenemancipatie was een sleutelmoment de eis aan de overheid
voor kiesrecht voor vrouwen. Op dat moment mochten vrouwen niet stemmen, niet in de politiek actief zijn en ze waren handelingsonbekwaam volgens de wet. Er was onder de vrouwen een toenemend verlangen om onafhankelijker te mogen en kunnen zijn. Om gezien te worden als volwaardig mens en dat hun mening er ook toe kan doen. Ik kan me voorstellen dat kiesrecht nou niet direct iets was waar vrouwen veel om gaven. Op wie moesten ze dan stemmen? Waar stem je dan op? De mannen deden dat politieke gedoe en als vrouw deed je gewoon niet aan politiek. Of je meldde je man waarop die moest stemmen. Maar de eis voor vrouwenkiesrecht had iets moois. Het was een eis waarop de overheid en samenleving ja of nee tegen kon zeggen. Het was één woord en dat verlangde één antwoord van de maatschappij. Simpel en er kon niet omheen gedraaid worden. De mannen in de politiek hebben uiteindelijk ja gezegd. En dat betekende veel meer dan alleen het algemene recht om te stemmen. Het betekende ook dat vrouwen politiek actief konden worden. En dat vrouwen niet meer als handelingsonbekwaam gezien konden worden want zij stemden mee over de toekomst van het land. De vrouwen kregen met die ene sleutel, vrouwenkiesrecht, een hele lawine op gang ten gunste van hun emancipatie.

Bij de emancipatie van de homoseksuelen is een dergelijke sleutel ook te vinden. Het openstellen van het huwelijk voor homostellen. In die tijd kwamen er mondjesmaat mensen uit de kast en ik denk niet dat velen dachten aan huwen. Velen wilden andere zaken en vooral vrijheid om te
zijn wie ze zijn en om te doen wát zij maar wilden doen. Hoe kom je dan op het idee om het huwelijk op te eisen? Maar ook hier is het één woord en daarop kan maar één antwoord komen door de overheid. Een ja of een nee. Uiteindelijk heeft de overheid ja gezegd en ook hier kwam de lawine op gang voor hun emancipatie. Met het huwelijk mochten echtgenoten medische beslissingen nemen voor hun partner in plaats van dit over te moeten laten aan de familie van de partner. Ze konden opeens erven naar de regels van de wet. Ze konden kinderen adopteren. Ze konden meedoen met de maatschappij. En dat is op gang gebracht door die ene eis: het homohuwelijk.

Nu ben ik op zoek naar onze sleutel. Wat kunnen wij eisen waar de overheid en samenleving ja of nee op kan zeggen? Het zal iets zijn waar we nu nauwelijks aan denken, nauwelijks waarde aan hechten. Een grappige eis met weinig waarde voor ons. Die eis zoek ik als het eentje is van 1 woord. Eén woord waar ja (of nee) op gezegd kan worden en waarmee onze lawine op gang komt.

Die ene eis bedenken is moeilijk en komt vaak organisch tot stand omdat de groep verandering wil en telkens haar neus stoot. En dan is er opeens een sleutel die pas later erkenning vindt. Daarom wil ik graag dat zoveel mogelijk mensen hun licht hierover willen werpen. Elke suggestie kan de goede zijn, hoe raar het nu ook klinkt. Denk buiten de box, geef je reactie en je eis hier op de website. Dat mag anoniem. Plaats de vraag ook in jouw kring, zodat zoveel mogelijk mensen hierover gaan nadenken en suggesties gaan geven. Hoe wilder hoe beter want dat heeft uiteindelijk ook andere groepen de sprong voorwaarts gegeven die zij zo hard nodig hadden en zo graag wilden!

Willem Wind.

10 gedachten aan “Een sleutel tot emancipatie gezocht”

  1. Mijn emancipatie voor de hoogbegaafde zou betekenen:

    Erkenning binnen de GGZ van het hoogbegaafd zijn, zonder de relatie problemen als hoogbegaafde af te schilderen als DSM-stoornis binnen de GGZ.

    Hartelijke groet,
    Thijs Staller

  2. https://www.nieuwwij.nl/interview/we-zijn-ingebunkerd-met-een-eenpersoons-diepvriesmaaltijd-op-schoot/

    Hoogbegaafden als kwetsbare groep, die tegelijkertijd met hun kwetsbaarheid iets te vertellen hebben, als je goed naar hen luistert; zoals in bovenstaand artikel.
    Misschien een beetje vervelend en ook riskant om hoogbegaafdheid hier op één lijn te stellen met psychische beperkingen, maar het artikel laat juist zien wat zo’n kwetsbaarheid te vertellen heeft en wat het uiteindelijk als positieve kracht vanuit een hele groep kan betekenen voor de maatschappij i.p.v. dat de aandacht komt te liggen bij de negatieve kanten van de kwetsbaarheid. Hoogbegaafden zijn heel kwetsbaar in hun sterke intentie en intelligentie en natuurlijk in hun anders zijn, ruimer en verder kijken e.d. , dat brengt nieuwe wegen en breekt door oude blokkades heen. Het maakt je als hoogbegaafde enorm kwetsbaar, omdat hierbij ons hypergevoelige systeem wordt aangeraakt en gebruikt, maar de maatschappij ervaart dit niet als kwetsbaarheid, het ervaart het als een sterke macht, die men tegen wil houden.
    Heel moeilijk is het om deze kwetsbaarheid als kracht te gebruiken zonder psychische of lichamelijke problemen te krijgen, waardoor we weer als zwak worden gezien en de hoogbegaafdheid verborgen blijft voor de maatschappij.

    Het sleutelwoord gaat misschien niet zo zeer over emancipatie, maar eerder over inclusie, dus volwaardig meedoen, in alle kwetsbaarheid zoals groepen met een psychische beperking. Zelf durf ik hoogbegaafdheid nog niet eens mee te nemen en te laten zien als ‘kwetsbare groep’, in m’n eentje ben ik daar te kwetsbaar voor dus, maar vanuit de hele groep zal dit anders kunnen zijn.

  3. De ontwikkeling van een goede test om de emotionele/zintuiglijke intelligentie in kaart te brengen! IQ-test geeft alleen rationele intelligentie weer en daarmee is nog niet aangetoond of iemand ook hoogbegaafd is. Hiermee kan ook aangeduid worden waarom die hoogbegaafden dan bepaalde zaken nodig hebben en wellicht is dit de start naar een warme sterke kwetsbare wereld gaan ten opzichte van de koude rationele wereld nu, maar dan slaat mijn fantasie wel erg op hol denk ik.

  4. (ruimte voor) introversie

    De maatschappij is doorgeslagen in extravert alsof dat het meest normale is en introversie bijna als een ziekte wordt gezien. Terwijl de geschiedenis laat zien, dat juist introverte mensen veel uitvindingen doen en de wereld vooruit helpen. Extravert zijn heb je nodig om het idee te promoten, maar de maatschappij lijkt steeds meer te gaan om het promoten zelf en het zogenaamd sociaal omgaan met anderen, dan om de inhoud. Op die manier komt hoogbegaafdheid niet meer tot zijn recht. Daarom dus een pleidooi voor introversie als belangrijke en ondergesneeuwde eigenschap.

    Ik ben geïnspireerd door het boek ‘Stil’ van Susan Cain

  5. Het sleutelwoord:
    Boegbeeld (cq voorbeeldfunctie)

    Ga op zoek naar succesvolle en redelijk of zeer bekende Nederlanders die topprestaties hebben geleverd op een of meer levensgebieden, en van wie je weet dat ze hoogbegaafd zijn.
    Stel een boek of tijdschrift samen met interviews met elk van die mensen als voorbeeldfunctie, waarin zij vertellen over hun leven:
    – Hoe hebben zij hun doelen bereikt, wat hadden ze daarvoor nodig?
    – Welke tegenslagen hebben zij ondervonden en hoe hebben zij die opgelost?
    – Welke voordelen/mazzel hebben zij ervaren en wat hebben ze daarmee gedaan?
    – Hoe is/was hun omgang met andere mensen, wat hebben zij van hun diverse medemensen geleerd? Wat vonden ze het moeiijkst in de omgang met andere mensen?
    – Wat zijn of waren hun ideëen/drijfveren in het leven?
    – Welke dingen vinden ze volkomen onbelangrijk op hun levensweg?
    – Hoe hebben ze hun studie en loopbaanperikelen ervaren?
    – Wat zien zij als het geheim van hun succes?
    – En het belangrijkste: welke tips hebben zij voor ELK mens, zowel hoogebegaafd als minder begaafd, hoogopgeleid of laagopgeleid of zelf alleen maar met basissschool, om ook succes te hebben, een bevredigend leven te hebben, gezien te worden
    Zo’n boek of tijdschrift (‘Glossy’) kan een voorbeeldfunctie vervullen, als boegbeeld voor iedereen die succesvol wil worden. (dit boek zou een vervolg kunnen krijgen als een tv-serie met steeds 1 diepteinterview)
    Hetzelfde boek kan ene eye-opener worden voor alle onderwijsinstituten en werkgevers, zodat die tools krijgen om het beste uit hun studenten en werknemers te halen.

  6. Een grote en belangrijke functie in zowel de gemeentelijke als landelijke politiek van een gevarieerde groep hoogbegaafden, die als groep met een gezamenlijke visie vooruit gaat kijken om een maatschappij te krijgen waarin ieder tot zijn/haar recht komt en het geheel van de samenleving ten goede komt. Overstijgend aan de eigen hb-groep, zodat deze groep niet voor zichzelf werkt, maar vanuit zichzelf en dus ook zichzelf (ego) hiermee kan overstijgen. Een deels adviserende en deels adviesrol.

    Eén woord hiervoor?

    burgerregiegroep

    en dit betekent, dat iedere burger zo’n groep kan zijn en hb-ers dus als groep hard aan het werk moeten om een gezamenlijke visie te creëren en vertegenwoordigers zijn van alle “soorten” hb-ers. Doen ze dit niet, dan nemen andere burgers het over, omdat het in de eerste plaats gaat om een emancipatieproces in de afzonderlijke groep. Als je als groep niet om kan gaan met variatie, dan ben je als burgerregiegroep ook niet geschikt om een goed advies te geven voor een maatschappij waarin ieder mens meetelt en al helemaal niet om enige regie te hebben.

  7. Een verplichte IQ test voor kinderen op de basisschool?
    Ik vind dat te weinig ouders bewust zijn van wat hun kind werkelijk aankan en daar begint de ellende meestal… Alhoewel een IQ test ook niet altijd alles weergeeft hoe het werkelijk is.Maar misschien wordt dan voor de wereld wel duidelijker met hoeveel we zijn en worden we wat serieuzer erkend en behandeld.

    En anders misschien een jaarlijkse HB Pride optocht!?;)

  8. Wat ik zou willen, is dat “we/ze” “het” bewijzen. Een think tank voor “abnormale” mensen als ik die de wereld willen veranderen door ideeën aan te voeren waar de academische, poitieke, economische elite maar niet op lijken te komen, die is er niet.

    Ik vind dat zo absurd. Hoe is Mensa begonnen trouwens? Zie Wikipedia.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *