Drie regels om ongelijkheid te normaliseren

Ongelijkheid in bezit groeit met de jaren en er is van nature geen rem hierop. Met invoering van drie regels is het mogelijk om die rem er wél op te zetten. Een jaarlijkse normalisering van de verdeling van bezit dwingt tot ander gedrag. De bevolking stemt over de basis hiervan.

Regel 1
Een mens mag niet meer bezitten dan een nader te bepalen bedrag*. Het meerdere wordt jaarlijks ingeleverd via de belastingdienst.

Regel 2
De overheid krijgt jaarlijks de mogelijkheid om slechts een nader te bepalen bedrag*, jaarlijks te innen bij de burgers via de belastingen en accijnzen.

Regel 3
De Centrale Bank haalt jaarlijks het teveel aan geld uit de roulatie.

* Deze bedragen worden bij de verkiezingen van de Tweede Kamer, bepaald door de burger. Een commissie met leden uit alle lagen van de bevolking bepaalt de keuzemogelijkheden van beide bedragen. Deze mogen niet meer afwijken van het voorgaande bedrag dan +/-25%. De keuzemogelijkheid voor de burger moet een minimale variatie hebben van 25%.

Alle bezit(zeggenschap over..) moet en zal terug te voeren zijn naar één of meerdere mensen.

Willem Wind.

Eén gedachte over “Drie regels om ongelijkheid te normaliseren”

  1. Geld is slechts een middel tot een doel, het geld tot probleem betitelen van ongelijkheid is een oplossing die de verkeerde bron ziet. Ongelijkheid ontstaat vanwege gunnen en misgunnen van verschillen die er nu eenmaal zijn. Geld kan het gunnen en misgunnen niet reguleren.

    Ooit nagedacht over een basisinkomen? Dat komt vermoedelijk meer in de richting van wat je schijnt te beogen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *