Eigenlijk zou de naam ‘koffiebar’ beter zijn, aangezien er alleen koffie wordt geschonken in dit café. Toch blijft men het woord ‘café’ gebruiken in de hoop dat dit meer mensen aantrekt.
De poppen in het café helpen elkaar, ze gaan met elkaar om als een grote familie. Het café ziet er netjes uit, iedereen heeft zo zijn eigen taak. En wanneer het nodig is verzint men gewoon een nieuwe taak.
Financieel gaat het goed met het café, alle bezoekers onderhouden gezamenlijk het café, en natuurlijk het inkomen van de barkeeper.
Buiten het café is ook een wereld. Hier wonen mensen die soms wat anders zijn. Mensen die zich niet thuis voelen in een café, of mensen die geen geld hebben voor een kop koffie.
Sommigen zijn wel in het café geweest, maar door de hoge verwachtingen van de bezoekers van het café bleven ze na een paar keer weg.
Als poppenspeler hou ik van al mijn poppen. Ik wil graag dat ze voor elkaar zorgen en ook van elkaar houden.
Helaas gaat dat dus niet altijd goed.
Hoe krijg ik de poppen in het café aan het verstand dat er meer is dan het leven in een café? Dat er een hele wereld is die een bak koffie wil? En dan niet alleen DE koffie, maar gewoon een bak koffie.
Daarover gaat deze voorstelling. Een voorstelling voor jong en oud. Meer info op: www.roelofspeelman.nl
