Ik ben mij

Ik ben niet zoals hij of zij me ziet, zelfs mijn eigen spiegel begrijpt mij niet. Want luister je naar je spiegel dan krijg je verdriet.
Ik ben niet mijn lichaam, ik ben mijn aanwezigheid, mijn bestaan.
Ik ben niet hoe ik praat tegen anderen, want dan kan je je eigen mening veranderen. Ik ben hoe ik praat tegen mij, niet de mening van hij of zij. Ik ben mij, mij, MIJ!!

Douwe

Unschoolen

De werking van unschoolen is gebaseerd op de zelfstandigheid van de leerling want die heeft het initiatief van het eigen onderwijs gekregen vanuit het interactiemodel van het leren-model. De inhoud van de eindtermen zijn te vinden in de brede pedagogische omgeving van de leerling. Door eigen onderzoek en interactie met de leerkracht zal de leerling kennis krijgen op alle vakgebieden. Deze kennisvergroting gebeurt vanaf de basis en wordt door de leerling zelf opgebouwd tot op zijn of haar interesseniveau, het niveau waarop schoolleerlingen hun opgebouwde kennis zullen hebben onthouden een half jaar na hun diploma-uitreiking. De algemene kennis op alle vakgebieden van een unschoollleerling zal eerder hoger liggen t.o.v. een schoolleerling dan lager. Dit komt omdat de unschoolleerling niet feitjes moet leren maar feitjes moet ontdekken in een geheel van andere feitjes. Door deze koppeling moet een unschoollleerling meer weten om de structuren van de maatschappij en de daarbij behorende kennis door te krijgen. Vanwege de benodigde zelfstandigheid kan de unschoolleerling efficiënter kennis en feitjes opzoeken vanuit gedegen en gekende bronnen omdat deze leerling dit al jaren gewend is te doen. Daarnaast heeft hij of zij het voordeel dat de verkregen kennis intern gecontroleerd wordt met overige relevante kennis. De kennis en feitjes staan nooit op zichzelf, het gaat meer en meer één geheel vormen van de verworven kennis over al die onderwerpen die ook in de eindtermen van het schoolonderwijs aan bod komen. Het leergebied van een unschooler zal breder en meer coherent zijn dan een school kan aanbieden. School moet vanwege de organisatie van het onderwijs de kennis versnippert aanleveren waardoor het onderlinge verband niet de aandacht krijgt die het verdient. Bij unschoolen is juist het verband tussen al de kennis en al de feitjes een kernelement om tot volledige ontwikkeling te kunnen komen.

Meer lezen? Download dan de PDF: Schoolonderwijs en Huisonderwijs. Auteur: Willem Wind, 2012.

De website is vernieuwd

Ikbenhoogbegaafd.nl zag er wat donker uit, wat ouderwets ook. En dat is nu bijgewerkt! Een frisse site is het geworden, overzichtelijk en uitnodigend om daar eens rond te komen kijken. En dat blijkt ook uit de visits per dag: 140!
Voor wie het nog niet weet, je kunt hier lezen over het leven hoogbegaafden, hoe ze uit de kast kwamen en wat hun wensen zijn. Ook de artikelen en columns zijn lezenswaardig. Op veel artikelen is te reageren en je kunt er vragen beantwoorden van andere bezoekers.
De durfal kan zelf zijn of haar verhaal insturen. Het is goed om je verhaal eens onder woorden te brengen en voor de anderen is het inspiratie en herkenning.
Ik hoop op vele bezoekers en vele schrijvers want dat maakt deze website waardevol! En aan iedereen: als je iets kwijt wilt kun je dat altijd plaatsen op ons prikbord.
Vriendelijke groet, Willem Wind, moderator van ikbenhoogbegaafd.nl

Bestaat er een soort HB voor taal en geheugen alleen?

Beste,

Een nichtje van mij blijkt hoogbegaafd te zijn, en naar aanleiding hiervan ging ik op het net eens op zoek naar informatie over HB. Hoe meer artikelen, gespecialiseerde sites en dergelijke ik las, hoe meer ik bij mezelf ook de vraag begon te stellen: ben ik misschien ook HB?
(of gewoon raar? een patiënt van me beschreef me ooit als volgt : you’re a nice girl, bur a bit strange’ en dat is me altijd bijgebleven, want bottomline: had hij wel gelijk).
Even een korte schets:(ter info, ik ben Belgisch)
Ik ben 34 jaar, heb een vrij gewone kindertijd en schoolloopbaan gehad. Heel hoge cijfers in het lager onderwijs, gemiddelde cijfers in het secundaire onderwijs ( 3jaar latijn wiskunde, 3 jaar moderne talen, wetenschappen). Op sociaal vlak was ik een beetje een buitenstaander, snel volwassen blijkbaar, want ik zat liever mee te luisteren met de ‘grote mensen’ ipv te spelen met leeftijdsgenootjes. Hobby’s verveelden mij al snel, hoewel ik er meestal wel heel goed in was, zelfs zonder scholing (ik kon bv heel goed tekenen). De enige hobby die tot nu toe stand houdt is lezen, tot 1 boek per week als ik ga werken, tot een 5 tal per week als ik echt luilekker op reis ben. Ik lees van mijn 5 jaar, en van mijn 10 zeurde ik mijn moeder de oren van het hoofd om in de volwassenen bib binnen te mogen. Ik leerde mezelf Engels via tv en sprak en las het vrij goed op mijn 11de. Als ik lees, dan ‘scan’ ik een pagina en ‘leef die door’ (ik kan het echt niet anders omschrijven).
Ik heb ook een heel goed geheugen, ik onthoud feitjes, dingen die ik las, situaties, data,…en mijn vroegste jeugdherinnering dateert van mijn 18 maand ongeveer.
Ik leg heel snel verbanden, en heb mensen heel snel door. Ken je house MD? Mijn man noemt me soms zijn kleine nostradamus of dr house.
Hij vindt het bovendien zo hatelijk dat ik halverwege een serie of film al het plot zit te verklappen!
Ik ‘voel’ taal , ik heb de gangbare talen dan ook nooit echt moeten leren en ook al spreken mensen een taal die ik niet ken, ik weet vrij snel waar ze het over hebben.
Ik leer heel gemakkelijk dingen (ik leerde mijzelf ooit SPSS aan, en nu ben ik aan het naaien geslagen, met mooie resultaten, al zeg ik het zelf)
Ik kan ook heel erg rationeel zijn, soms om bang van te worden, maar daar tegenover word ik woest van onrechtvaardigheid en heb ik een hekel oneerlijkheid (maar ja, wie niet?)

In het dagelijks leven ben ik verpleegkundige (ik heb mijn diploma verpleging en behaalde ook mijn universitaire graad in de medisch sociale wetenschappen),
Ik woon samen met mijn man sinds ik 18 ben,studeerde op mijn beide studies af met grote onderscheiding, ondertussen werkte ik en hebben mijn man en ik een nieuwbouwwoning gezet) ik werk nu op een oncologische dienst en de opvang en verzorging van oncologische patiënten blijkt echt mijn ding te zijn. Ik heb wel een 10 tal jaar gezocht naar het werk dat mij ligt, en ik ben niet echt een groepsmens, hoewel ik vaak naar voor word geschoven als aanspreekpunt (ik heb een grote mond en verkondig graag mijn mening). Ik ben een aantal jaar hoofdverpleegkundige geweest, maar het feit dat ik een absolute hekel heb aan regeltjes die in mijn ogen compleet nutteloos zijn (en die dan ook aan mijn laars lap) maakte mij geen ideale leider.
Ik heb geleerd mijn mening te nuanceren, want niet altijd wordt ze rauw geapprecieerd. Ik heb me leren aanpassen naar de modale vorm van reactie. Ik moet er wel op letten niet ongeduldig te worden.
Ik kan zo nog een pagina of 4 verder gaan denk ik, maar ik voel me nu al een show off.
Ik vroeg me alleen af: herkent u hier iets van? Aan testjes heb ik een broertje dood, en de online mensa test bezorgt me de kriebel als ik hem open. Wiskunde is nooit echt mijn ding geweest, ik heb een achtergrond nodig, een ‘verhaal’, een betekenis ( ik vertond de krebs cyclus pas echt toen hij door een prof ook werkelijk werd gelinkt aan de werking van ons lichaam, toen viel alles in elkaar), dus aan cijfers op een rij heb ik niks, ik ben er blind voor (ik moet getallen in mijn hoofd altijd eerst herhalen bij mezelf voor ik ze opschrijf want puur automatisch zou ik schrijven ‘4576’ bij het horen van het cijfer ‘4567’)
Dus mijn vraag is (om een lang verhaal samen te vatten) : bestaat er een soort HB voor taal en geheugen alleen?

sorry voor mijn ellenlange epistel en alvast bedankt om na te denken over mijn vraag
vriendelijke groeten
Kathleen

Een Quest voor ’t Peerhoes

Bij een laatste poging hoort ook een laatste offensief. Een Quest voor investeerders. Ik ga praten met de Rabobank, Inbev en Grolsch. En wellicht met wat mogelijke investeerders die ik ken.

Maar bij een Quest kun je alle hulp gebruiken. Daarom hebben we een brief opgesteld die iedereen kan sturen naar een mogelijke investeerder. Dit kan per mail of post. Maar je kunt ook mij een emailadres of postadres mailen. dan verstuur ik het vanuit de stichting ‘t Peerhoes i.o.. Zo kan je ook anoniem helpen!

Schroom niet, je anonimiteit is zeker bij mij. Eventuele andere ideeën om het startkapitaal bijeen te krijgen zijn ook meer dan welkom!

En hier is nog een promotiefilmpje:

Ik hoop op veel reacties!,

Met vriendelijke groet,

Willem Wind
06-51645159
w.wind@peerhoes.nl

Het leven van Sas

Als kind was ik al snel met leren. Toen ik 3 was heb ik mezelf leren lezen. Later op de lagere school had ik geen problemen met de lesstof. Alles was makkelijk. Ik was het lievelingetje van de leerkracht, want ik deed altijd enthousiast mee, deed m’n best, was beleefd en haalde goede cijfers.
Vriendinnetjes had ik bijna niet. Ja 1, af en toe 2. En ik werd veel gepest. Want ik was anders. Ik had een bril, later een beugel, haalde altijd tienen en was niet goed in sport. Dan wil het wel.
Op het gymnasium moest ik opeens moeite doen om goede cijfers te halen. Alleen even doorlezen was niet meer voldoende. Althans, voor Latijn. Grieks vond ik geweldig, die gekke letters en een geweldige leraar. Maar helaas, je moest voor beide een voldoende hebben, de 9 voor Grieks compenseerde niet de 5 voor Latijn, dus ik moest van het gymnasium af.
Atheneum dan maar. Maar nog steeds had ik geen idee hoe ik moest leren, dus ook dat ging niet best. Toen begon ook de puberteit en wilde ik alleen nog maar het huis uit, maar dat mocht pas als ik m’n middelbare school af had. Dus in plaats van nog een keer naar 3 Atheneum ging ik naar 4 Havo (dat m’n ouders dat ooit goed gevonden hebben!).
Omdat ik op die school weer zo gepest werd, stapte ik over naar een andere school. En toen ging het ineens weer zoals ik gewend was: makkelijk, makkelijk, makkelijk. Alleen maar hoge cijfers en geen moeite doen.

Lees verder “Het leven van Sas”

De Manual

Hallo,

Ik moest aan je denken en heb de site Ik Ben Hoogbegaafd bezocht. Ik was nog geen 5 regels in je verhaal of ik dacht “ik neem contact met je op”. Dus vandaar.

Ik herinner me nog het SMSje van jou. Dat je wenste dat we een manual krijgen van hoe we met onze capaciteiten om moeten gaan. Maar zouden we die manual nodig hebben als we omringd werden door hoogbegaafden? Ik ben op zoek naar een leuke vrouw en normaal begaafden snappen niet dat het moeilijker is voor een hoogbegaafde. Ik denk wel dat ik niet genoeg de nadruk leg op dat aspect, maar wil niet zo’n gevoelig onderwerp als intelligentie zo vaak naar buiten gooien. Ik ben toch m’n les aan het leren en ga activiteiten bezoeken waar hoogbegaafden zitten. Ik kom er wel.

Ik dank je hartelijk voor het gesprek. Ik snap nog steeds niet hoe het komt waarom ik ik ben en niet iemand anders. Je moet iemand zijn uiteraard, ieder heeft zijn eigen gewaarwording, maar het is een interessant onderwerp.

Maar dat manual is denk ik alleen maar nodig om dat we een grotere denkcapaciteit hebben waardoor we maar moeten met hoe de wereld in elkaar steekt. Ik ben geen techneut maar ik voel zo vaak aan dat iets anders kan. Al die wetten waar mensen aan vastzitten. Het kan beter en de oplossing is simpel maar degene die de producten maakt is zich daar niet van bewust. Zoiets simpels als een CD-speler met minder knopjes. De trend was om het met minder knopjes te doen, maar moet dat nou? Dat 1 knopje meerdere functies moet vervullen. Lang ingedrukt houden, kort ingedrukt houden, dat idee. Het gezond verstand dat maar niet aan bod komt door de trend. Veel mensen leren regels maar weten eigenlijk niet waar het om draait.

Maar, in ieder geval, wat een hoogbegaafde moet doen is zijn eigen ingevingen vertrouwen. Het is niet erg als het anders is dan de normale tendens. Je zegt zelf ook “Doe je masker af.” en ik geef je groot gelijk. Het interne masker, in mijn ogen, zodat je doet wat het beste voor je is. Maar ik snap dat ik bijvoorbeeld meer m’n bek open mag trekken. Maar een masker of niet, het gaat erom dat je je gevoelens erkent en dat je snapt dat je anders bent dan anderen en hiervoor de verantwoordelijkheid neemt. Dat is in ieder geval wat ik mee maak. Ik denk anders dus moet ik anders doen. Wat normaal is voor een normaal persoon is niet de realiteit die geldt voor een hoogbegaafde.

Maar die manual is nodig omdat ook hoogbegaafden soms/vaak een reflectie nodig hebben van gelijkgestemden. Als die gelijkgestemden bewust zijn van wat het is met een speciaal denk kaliber  In m’n familie komt hoogbegaafdheid nooit aan bod. Volgens mij is er geen bewustzijn aanwezig dat we het allemaal moeilijk hebben/hadden. Ik ben er wel van bewust dat ik hoogbegaafd ben maar ik denk nooit voldoende na over wat het impliceert. Het is een valkuil in de zin van dat normale mensen nooit zo hard nadenken omdat ze gelijkgestemden vinden, maar omdat je het bent moet je er wat tijd insteken omdat het onontgonnen gebied is, hoe je moet zijn en handelen. Een manual is wel leuk. Een manual die uitlegt wat het is wat een hoogbegaafde behoort te doen. Een manual die de valkuilen uitlegt en een gebalanceerde oplossing biedt. “De wereld is zo, dus daarom moet je zo.”

Ik hoop dat het goed met je gaat. Ik vond het een leuk SMSje over die manual en zie dat ik er nu pas enig uitspraak over kan doen. Ik ben bezig met m’n boek over het ontplooien van talent en het beste uit jezelf halen maar ik zie dat ik bewust moet zijn van m’n hoogbegaafdheid. En wie is het publiek? Daar moet ik ook aan denken.

De beste wensen. Ik vind hoogbegaafdheid een spannend iets en ik denk dat er een hoop bagage wegvalt als ik m’n eigenzinnigheid accepteer en zie dat ik m’n best doe.

Als er ooit iets is. Als ik je ergens mee kan helpen, laat het me weten.

Ik wens je een prettige dag.

Alwin=

Interactieve workshop thuisonderwijs

In ’t Peerhoes is er as. zaterdag, 22-12, een interactieve workshop over thuisonderwijs. Alle aspecten komen aan bod van wanneer mag je thuisonderwijs geven, hoe pak je dat aan en wat heeft je kind(eren) er aan? En wat zijn de eventuele problemen waar je als thuisonderwijzer extra op moet letten? Zo maar wat vragen, er zullen er vele meer zijn en allemaal krijgen ze antwoord in deze workshop.

Thuisonderwijs in ’t Peerhoes, Stationsstraat 34a te Kesteren. Middenin het land, net ten oosten van Tiel, aan de A15(3 minuten van de afslag Kesteren, richting station rijden) en naast het station Kesteren waar ook bushaltes zijn vanuit Tiel en Rhenen. De bereikbaarheid is dus prima geregeld, zelfs de auto kan geparkeerd worden op het eigen terrein.

Als extra biedt de uitgever het boek “Thuisonderwijs in Nederland en Vlaanderen” van Leah Witmond aan voor 5 euro voor alle deelnemers aan deze workshop. Winkelprijs is 15 euro! Bedankt uitgeverij HBboek!

een mooi gezicht

Vroeg in de morgen sta ik op; doe mijn masker op; kostuum aan om dan naar de voorstelling te gaan.

Daar heeft één man de leiding, voor de rest doet ieder zijn eigen ding. Alles ging goed, ik speelde zoals het moest. Maar bij een stuk ging het verkeerd ik vergat alles wat ik had geleerd. Ik gooide mijn masker af, scheurde mijn kostuum in stukken en gooide het over de leider heen.

Dit was het stuk over rechtvaardigheid waar ik had moeten meespelen, maar ik was mijn script kwijt. Eindelijk was het vuur der onrechten in mij gedoofd, maar de reacties waren niet zoals in mijn hoofd. En reacties waren er genoeg, de hele zaal zat vol en ik besefte wat ik maar was; een bijrol.

Tegenwoordig sta ik niet op het podium, maar zit ik in het publiek. Van het stuk onrechtvaardigheid wordt ik nog steeds ziek. Maar ik zeg er niets
van, bang dat degene naast mijn zich eraan stoort. Ik doe weer wat ik geleerd heb, hoe het hoort.

Ik ben bang! Bang voor de reacties van anderen. Want het is niet dat mijn mening die van hun zal veranderen.

Nu schrijf ik dit gedicht niet met een masker maar met een mooi gezicht.

Douwe