Aan ’t Peerhoes zijn wat leuke herinneringen verbonden. De button op de foto heb ik uitgedeeld op de Dag van de Hoogbegaafdheid 2006 als ik me niet vergis. Velen liepen er mee rond op die dag. Dat was leuk.
De flyer had ik hangen in en om het gebouw in Kesteren. Een oud schoolgebouw die ik in 2008 gratis mocht lenen van de eigenaar om te zien of we daar een Peerhoes konden opzetten. We hebben leuke dagen en avonden meegemaakt met kleine groepen hoogbegaafden. En we zijn welkom geheten door de burgemeester van Kesteren middels een aardig kaartje.
Na wat maanden proberen en zoeken is het ons, een groepje hoogbegaafden die meehielpen, niet gelukt om het van de grond te krijgen. Dat vind ik nog “Uit de oude doos: ’t Peerhoes” verder lezen
Met het opruimen kwam ik een eerste zelfgemaakte ‘proefdruk’ tegen van mijn boekje ‘Hoe het leven mij misleidde. Een hoogbegaafde in ontwarring.’.
Dat was me wat. In de zomer van 2011, 1800 km door heel Nederland lopen om hoogbegaafdheid iets meer op de kaart te zetten. Het kostte me 4 maanden en gelukkig geen blaren. Overal interviews gegeven, wethouders en burgemeesters gesproken, scholen bezocht en mooie gesprekken gehad met vele mensen. Eentje bleef me extra bij. De man zat achter me op een terras in Tilburg bij het station. Hij luisterde mee en zei op een bepaald moment: ‘Ik ben een ex-hoogbegaafde’. Ik keek hem aan en ik zag zijn verdriet. We wisselden een moment van begrip en hij vertrok daarna. Je hebt van die momenten die in je hersens branden.
De website is verloren gegaan maar veel foto’s en spul heb ik nog. Het was een belevenis want ik was 4 maanden van huis, 4 maanden telkens in een ander bed, 4 maanden alleen op reis, lopend. Maar ik kreeg er veel voor terug. Mooie mensen gesproken en veel steun gekregen.
Hier staat nog een interview uit die tijd 
Geboren in Nijmegen,02-01-1962, in een gezin met een broer en twee zussen. Mijn vader was betonconstructeur en later predikant. Mijn moeder was kleuterleidster, handenarbeid lerares en later yogalerares.
Wij van Liftus hebben een vacature openstaan, waarvoor we eigenlijk graag iemand zouden aannemen die niet noodzakelijk de juiste opleiding heeft, maar wel de juiste brede basiskennis in electrotechniek/electronica/besturingstechniek en/of hydrauliek heeft. Verder moet hij/zij gedreven en leergierig zijn, kritisch durven zijn en zelf nadenkend, de potentie hebben om door te groeien en om kunnen gaan met de vrijheid die hij/zij krijgt om zich te ontwikkelen. We begeleiden intensief waar nodig. Hij/zij wordt onderdeel van een klein hecht team. Een hoogbegaafde zou heel erg goed in dit plaatje (en bij ons – werkgever) passen.
“Beste meneer, mevrouw, Is …….. geïnteresseerd in het meehelpen met de verwezenlijking van een compleet nieuw onderwijsconcept dat heel geschikt is voor de 56.000 hoogbegaafde leerlingen in PO en VO? Veel andere leerlingen zullen ook gebaat zijn bij dit concept.
De enorme mate van sympathie met hen met de wens hen gezond te laten zijn omwille van mijn eigen gezondheid als ruilmiddel kon ik op die leeftijd onmogelijk plaatsen en bracht mij in een verdrietig moment van extase. Het verlangen naar een Utopia waarin alle mensen weer gezond konden worden. Vanaf die leeftijd was ik in tegenstelling tot mijn eeneiige tweelingbroer een enorm fanatieke observeerder ; terwijl hij met anderen speelden, zat ik op een gepaste afstand te kijken naar de andere kinderen. Na de lagere schooltijd was dat nauwelijks anders. Ook ik was natuurlijk wel een zeer actief kind – in de huidige terminologieën zou ik een ADHD-er zijn geweest – maar de echte fascinatie lag in het onderzoeken van gedrag en meer nog de motivaties en triggers eronder en erachter. En daarmee is eigenlijk in zekere zin de tendens van mijn leven beschreven; ‘de onderzoeker’.
Hier vind je de steden op de kaart in Nederland en Vlaanderen waar hoogbegaafde buddy’s gezocht of aangeboden worden.
Nieuw in Arnhem! 
Er zijn twee manieren om om te gaan met de term ‘hoogbegaafd’. Je kunt deze term zelf invullen met betekenis en vervolgens rondkijken wie daaraan voldoet. Dat doen wetenschappers vaak. Zij ontleden het woord en komen tot conclusies. En ze vergeten even waar het woord vandaan komt. Dat komt wel goed uit want als wetenschapper kun je niets proclameren als je de eerste zin accepteert. Dat is te simpel en je krijgt er geen aandacht mee. Gelukkig voor wetenschappers is er weinig weerwerk tegen het eigen bedenken want die insteek is gebruikelijk voor vele diagnose-ideeën. Zoals autisme of ADHD waarbij de bedenker bepaalt waaraan de autist of ADHD-er moet voldoen. Maar dat werkt niet zo bij hoogbegaafdheid. Dat is al een specifieke groep met een eigen bepaling: de top 2% scoorders op een IQ-test.