De jeugdjaren
Als 9 jarige jongetje kwam ik in aanraking met een verschijnsel dat later mijn “Work for Life” bleek te zijn. Het ging over mijn ervaring jegens de vele zieke mensen die meevoeren op het Rode-Kruis-Schip ‘Henri Dunant’. 
De enorme mate van sympathie met hen met de wens hen gezond te laten zijn omwille van mijn eigen gezondheid als ruilmiddel kon ik op die leeftijd onmogelijk plaatsen en bracht mij in een verdrietig moment van extase. Het verlangen naar een Utopia waarin alle mensen weer gezond konden worden. Vanaf die leeftijd was ik in tegenstelling tot mijn eeneiige tweelingbroer een enorm fanatieke observeerder ; terwijl hij met anderen speelden, zat ik op een gepaste afstand te kijken naar de andere kinderen. Na de lagere schooltijd was dat nauwelijks anders. Ook ik was natuurlijk wel een zeer actief kind – in de huidige terminologieën zou ik een ADHD-er zijn geweest – maar de echte fascinatie lag in het onderzoeken van gedrag en meer nog de motivaties en triggers eronder en erachter. En daarmee is eigenlijk in zekere zin de tendens van mijn leven beschreven; ‘de onderzoeker’.
De pur sang onderzoeker
In latere stadia van mijn leven kwam ik vaak de quote van Albert Einstein tegen : “One’s Intuition is the Gift; one’s Cognition is the humble Servant.” Ondanks vele onderzoekingen – toen nog binnen de context van onder “Een zoektocht naar zichzelf” verder lezen
Hier vind je de steden op de kaart in Nederland en Vlaanderen waar hoogbegaafde buddy’s gezocht of aangeboden worden.
Nieuw in Arnhem! 
Er zijn twee manieren om om te gaan met de term ‘hoogbegaafd’. Je kunt deze term zelf invullen met betekenis en vervolgens rondkijken wie daaraan voldoet. Dat doen wetenschappers vaak. Zij ontleden het woord en komen tot conclusies. En ze vergeten even waar het woord vandaan komt. Dat komt wel goed uit want als wetenschapper kun je niets proclameren als je de eerste zin accepteert. Dat is te simpel en je krijgt er geen aandacht mee. Gelukkig voor wetenschappers is er weinig weerwerk tegen het eigen bedenken want die insteek is gebruikelijk voor vele diagnose-ideeën. Zoals autisme of ADHD waarbij de bedenker bepaalt waaraan de autist of ADHD-er moet voldoen. Maar dat werkt niet zo bij hoogbegaafdheid. Dat is al een specifieke groep met een eigen bepaling: de top 2% scoorders op een IQ-test.
Dat weten we al heel wat jaren. Helaas mogen echte oplossingen niet ingezet worden voor hoogbegaafde leerlingen. Waarom is dat? Worden we als groep gediscrimineerd? Misschien is dat wel zo. Of is het genegeerd? Dat kan ook.
Op Sudburyschool Harderwijk leren jonge mensen hun eigen unieke talenten kennen en deze zodanig te ontwikkelen dat ze deze waardevol kunnen inzetten voor de samenleving. Ieder ontwikkelpad is anders.
elk vier tot zes kinderen. De ‘ervaren rotten’ kregen opdrachten om te leren partijen waarin je voor staat, ook echt af te maken. En ze verfijnden hun techniek van het mat zetten. De tussengroep bestond uit kinderen die al een potje konden schaken. Maar hoe voorkom je dat je pat zet als je ver voor staat? Hoe zet je mat met dame en koning? Hoe win je materiaal met de voordelige ruil en de tweevoudige aanval? En wat doe je tegen de herdersmat? De beginners hadden nog geen schaakervaring. Zij leerden eerst alle schaakregels: van de loop van de stukken tot de rokade en ‘en passant’ slaan, en van mat tot pat. De eerste paar lessen speelden ze nog geen partijen, maar deden ze leuke en leerzame schaakspelletjes. Na een paar lessen konden ze ook al een echte partij schaken. Verder leerden ze hoe ze mat konden zetten met dame en toren en met twee torens. In de tweede helft van het schaakuurtje stonden steevast de onderlinge partijtjes gepland. Bij de gevorderden was het mooi te zien hoe ze geleerde tactieken als de penning of dubbele aanval toepasten. Bij de beginners bleef ook wel eens een koning die schaak stond, een tijdje schaak staan, of werd een ongedekt stuk niet meteen geslagen. Maar dat hoort allemaal bij het leren schaken. Je kan in het begin nog niet alles overzien, en er gebeurt zó veel op een bord.”
Nieuw is Instagram waar je deze website vindt onder de naam 
Als leerling, van elke leeftijd, kun je zelfstandig leren als er voldaan wordt aan drie voorwaarden. Of het nu gaat om een taal leren of wiskunde, geschiedenis of psychologie, als deze drie voorwaarden constant aanwezig zijn, kan iedereen op zijn of haar niveau het onderwerp leren.
Met enige regelmaat kom ik ‘de leerkuil’ tegen. Het idee daarachter is denk ik, dat het niet erg is als je iets niet direct snapt en/of kunt toepassen. De moraal is dat je iets pas geleerd hebt als je er eerst helemaal niets meer van gesnapt hebt. Vanaf dat punt sta je namelijk pas open voor het echte leren en als je dan doorzet, kom je bij het succes van het begrijpen.
Er is behoefte aan ongeveer 19.000 plaatsen op voltijds hoogbegaafden basisonderwijs. Op 99 scholen zijn er circa 4.600 plaatsen beschikbaar. Er is dus een tekort van 14.400 plaatsen in Nederland. Een mooie kans voor schoolbesturen! 